ΛΩΡΑ

Μία διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο.
Η ΛΩΡΑ
Για τον Ανδρέα…

Στην Ρουμανία του 21ου Αιώνα ζούσε η Λώρα, μια συμπαθητική δασκάλα Αγγλικών που είχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα ή μάλλον έτσι ένιωθε εκείνη, ήταν γυναίκα νάνος. Ο νανισμός είναι ένα είδος ανθρώπου του οποίου δεν αναπτύσσονται πλήρως τα μεγάλα τους οστά και τα άνω κι κάτω άκρα του σώματος τους. Η Λώρα είναι είκοσι εννέα χρονών και λόγω αυτού του προβλήματος, όπως το αποκαλεί, δεν θέλησε να κάνει σχέσεις με άντρες. Η κολλητή της η Ελβίρα είναι επίσης δασκάλα, με κανονικό ύψος και πολύ σαγηνευτική ως θηλυκό ων. Ο Φρανσουά, ο Γάλλος καθηγητής των Μαθηματικών και διευθυντής της σχολής θηλέων στην Ρουμανία, είναι ο νέος που ερωτεύεται την Λώρα. Είναι μαύρος διότι η μητέρα του είναι Αφρικανή, εμφανίσιμος, ύψος γύρω στο 1,75 μέτρα και πολύ καλόκαρδος ανθρωπάκος γύρω στα 32 χρόνια. Η Ελβίρα από την πρώτη μέρα που τον γνώρισε θέλει να τον ρίξει στο κρεβάτι της, όμως αυτός έχει δώσει την καρδιά του σε άλλην…Λώρα, γλυκειά μου, πώς ήταν η μέρα σου σήμερα; Ρωτάει την Λώρα. Πολύ κουραστική, είχα μάθημα τις δύο πρώτες ώρες και τώρα έχω την έκτη και την έβδομη. Δεν μπορώ άλλο αυτό το πρόγραμμα! Μπορείς να μου αλλάξεις τις ώρες, Φρανσουά; Λέει και ρωτάει η Λώρα. Κι εγώ καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Τι; Απορεί η Λώρα. Νόμιζα πως θα απαντούσες καλά…εντάξει θα μιλήσω στην Ελβίρα και τον Πέδρο και θα σου το αλλάξω το πρόγραμμα…πάντως όταν είσαι κουρασμένη, είσαι πολύ όμορφη Λώρα! Λέει ο Φρανσουά. Η Λώρα τον κοιτάει και λέει: Ευχαριστώ, κύριε διευθυντά για το πρόγραμμα! Θα πάω να πιω καφέ! Αντίο! Κι ετοιμάζεται να φύγει…Λώρα, θες να πάμε μαζί; Ρωτάει ο Φρανσουά. Όχι! Απαντάει και φεύγει. Μπαίνει στην καφετέρια και σκέφτεται… Με είπε όμορφη…εμένα την προβληματική…μάλλον, με λυπάται…αυτό είναι, με λυπάται. Ανόητη Λώρα, κανείς δεν ερωτεύεται μια κοντοπίθαρη γυναίκα! ΚΑΝΕΙΣ!! Βάζει τα κλάματα. Μπαίνει και ο Φρανσουά, την κοιτάει, βγάζει το μαντίλι του και της λέει: Έλα, σκούπισε τα δάκρυά σου, ελπίζω να μην κλαις γι’ αυτό που σου είπα, γιατί πραγματικά θα δυσαρεστηθώ! Ευχαριστώ… λέει, σκουπίζει την μύτη της και του το δίνει. Θα το βάλω στο μπαούλο «Η ΛΩΡΑ» λέει ο Φρανσουά. Που θα το βάλεις; Ρωτάει εκείνη. Έχω ένα μπαούλο στο σπίτι μου με τα πράγματά σου, το στυλό που πέταξες τις προάλλες, το βιβλίο που μου χάρισες τα Χριστούγεννα «Η Τοσοδούλα», ωραίο παραμύθι, το φουλάρι που ξέχασες στο γραφείο και διάφορα άλλα μικροπράγματα. Θες να έρθεις να τα δεις; Μπα, δεν νομίζω! Κάποια άλλη φορά! Λέει και φεύγει τρέχοντας. Λώρα, περίμενε…(αυτή έφυγε)…ελπίζω να μην σε πρόσβαλλα! Λέει και συμπληρώνει ο Φρανσουά. Έρχεται η Ελβίρα με τον Πέδρο. Φίλε, είσαι καλά, έχεις κοκαλώσει…Φρανσουά!!;!! Λέει και φωνάζει ο Πέδρο. Καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Η Ελβίρα λέει γεμάτη χαρά: Φρανσουά, τα φτιάξαμε με τον Πέδρο! Μπράβο σας, πρέπει να φύγω… Φρανσουά;; Ά, να μην ξεχάσω, σήμερα αναπληρώνεις την Λώρα, Πέδρο! Τις δύο τελευταίες ώρες!!! Γιατί είναι άρρωστη; Ο Φρανσουά φεύγει! Κάπου εκεί κοντά, στο δρόμο περπατάει η Λώρα και σκέφτεται: Πρέπει να είναι τρελός ή να είμαι εγώ τρελή… και τρελή και προβληματική… με είπε και γλυκειά του…crash!!! Η Λώρα είχε ένα ατύχημα, την χτύπησε φορτηγό… ο νταλικέρης λέει στις ειδήσεις: Η κοντή μου φάνηκε σαν σκύλος, όχι ότι θα σκότωνα το μικρό ζώο, αλλά και η κυρία αυτή πρέπει να προσέχει πως περνάει τον δρόμο. Γιατί; Ρωτάει η δημοσιογράφος. Γιατί δεν είναι φυσιολογικός άνθρωπος! KLIK!! Κλείνουν την τηλεόραση και τρέχουν στους δασκάλους… Κύριε…κυρία Ελβίρα…Πέδρο…Φρανσουά…τράκαρε η Λώρα με φορτηγό! Λέει η ξανθιά Σουζάνα. Δεν τράκαρε, ξανθιά ηλίθια! Την χτύπησε νταλίκα! Λέει η Ρόζυ. Ο Φρανσουά φεύγει τρέχοντας…φωνάζοντας: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!! Οι άλλοι έχουν μείνει…δεν ξέρουν τι να πουν…ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: Είστε συγγενείς της Λώρας; Ρωτάει ο ιατρός. Ναι! Λένε και οι τρεις τους. Η καλή μας Λώρα είχε ένα σοβαρό ατύχημα και έφυγε από τη ζωή…Λυπάμαι πάρα πολύ!!! Λέει ο ιατρός. Ο Φρανσουά τρέχει και πηγαίνει στο πτώμα της Λώρα και λέει κλαίγοντας: Ξέρω ότι με ακούς…μπορεί η καρδιά σου να σταμάτησε αλλά η ψυχή σου είναι ακόμα εδώ…παίζεις με το θάνατο αλλά δεν σε νοιάζει αν χαθείς, το μόνο που σε νοιάζει είναι η αγάπη μου για σένα, γλυκειά μου Λώρα! Και τι δεν θα έκανα να είμαι κοντά σου…βλέπει μια χαλασμένη πρίζα, βάζει τα δάκτυλα του και πεθαίνει από ηλεκτροπληξία… Η αγάπη δεν κοιτάει αν είσαι μαύρος, άσπρος, κίτρινος, κανονικού μεγέθους ή νάνος, αν πιστεύεις στον Αλλάχ, στον Βούδα, στον Χριστό ή σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία…η αγάπη ενώνει τον κόσμο με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του… Όλος ο πλανήτης έμαθε για τους αιώνιους εραστές, όπως τους αποκάλεσαν, δύο εβδομάδες αργότερα, η Ελβίρα και ο Πέδρο αρραβωνιάστηκαν, ενώ ένας νάνος, ο νεαρός Πάτρικ έκανε σχέση με την ψηλή ξανθιά Σουζάνα…Καλά ρε ηλίθια ξανθιά, τα έφτιαξες με τον κοντούλη της Χιονάτης; Την ρωτάει η Ρόζυ. Ναι! Εγώ δεν κάνω διακρίσεις στον έρωτα, χαζούλα και είμαι πιο έξυπνη από σένα, κι ας είμαι ξανθιά! Λέει η Σουζάνα. Η Ρόζυ φεύγει ντροπιασμένη και πηγαίνει στην φωτογραφία της Λώρας και λέει: Κυρία Λώρα, δεν ήθελα να τη προσβάλλω την Σουζάνα, είναι η καλύτερή μου φίλη και δεν θέλω να την χάσω, αλλά μου συνέβη κάτι περίεργο… η Σουζάνα την είχε ακολουθήσει και την άκουγε. …ερωτεύτηκα τον κοντό της έρωτα, αν της το πω, θα πληγωθεί πολύ και δεν θέλω να χαλάσει η φιλία μας… «Ρόζυ, αγαπάς τον Πάτρικ μου;» ρωτάει ξαφνιασμένη η Σουζάνα. Πόση ώρα είσαι εδώ; Ρωτάει η επίσης ξαφνιασμένη Ρόζυ. Αρκετή, για να ακούσω όλα αυτά που είπες…μα γιατί δεν μου το είπες από την αρχή; Λέει και ρωτάει η Σουζάνα. Γιατί είμαι χαζή, ξανθούλα φίλη μου! Λέει και κλαίει η Ρόζυ. Έπειτα αγκαλιάζονται και γελάνε με δάκρυα στα μάτια…η φωτογραφία της Λώρας κλαίει επίσης… Κοίτα, Ρόζυ…η Λώρα κλαίει για μας…έρχεται η Ελβίρα και λέει: Από χαρά κλαίει η Λώρα μας, κορίτσια, από χαρά! «Τελικά τι θα γίνει με τον Πάτρικ» ρωτάει η Ρόζυ. Ας διαλέξει αυτήν που αγαπάει ο ίδιος…Πάτρικ, αγόρι μου…ΕΛΑ!! Λέει και φωνάζει η Ελβίρα. Έρχεται ο κοντούλης και συμπαθητικός Πάτρικ και λέει: Κορίτσια, είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα του δικού μου μεγέθους…Σούζυ, θα σου το έλεγα σήμερα..συγγνώμη! Τα κορίτσια γελάνε και η Σουζάνα λέει: Δεν πειράζει, αγάπη μου… μπορεί στο μέλλον να σε παντρευτώ, μικροί είμαστε ακόμη! Και η Ρόζυ λέει: Ή μπορεί να παντρευτείς εμένα…σε δέκα χρόνια εννοώ! Είμαι δεκαεννιά χρονών αλλά μη ξεχνάς πως έχω και μια καριέρα στο μόντελινγκ. Όλοι γελάνε! Τον επόμενο χρόνο, τα κορίτσια έγινα μοντέλα με το που τελείωσαν το λύκειο θηλέων, η Ελβίρα παντρεύτηκε και περιμένει τα δίδυμα του Πέδρου, ο Πάτρικ τώρα είναι με άλλη κοπέλα και είναι πολύ χαρούμενος, όσο για το μέλλον δεν ξέρει με ποια θα κάνει οικογένεια, όμως το μοιραίο και τραγικό παράδειγμα της Λώρας και του Φρανσουά έδωσε στους νέους τη ευκαιρία να μάθουν πως η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις… Η Σουζάνα έγραψε ένα βιβλίο «Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ» στην μνήμη της Λώρας Μουνκεσίου 1980- 2009 “Μια διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο, μπορεί και να έχει συμβεί στην πραγματική ζωή…πάντως, άλλο ένα κεφάλαιο της ζωής μου κλείνει με αυτό το μικρό αριστούργημα…”Τα δίδυμα του Πέδρου και της Ελβίρας τα ονόμασαν Φρανσουά και Λώρα και όλοι συνέχισαν την ζωή τους αλλά ποτέ δεν ξέχασαν τους φίλους τους, Λώρα και Φρανσουά, που ήξεραν πως τους έβλεπαν από ψηλά και ήξεραν πως ήταν μαζί για ΠΑΝΤΑ!!
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ’09 ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ…
ΤΕΛΟΣ