Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ
Ταξιδεύω με λεωφορείο, τρένο, πλοίο ή και με αεροπλάνο… δεν με νοιάζει ο προορισμός. Μπορεί να πηγαίνω στην ομορφότερη πόλη του κόσμου ή σε ένα εξωτικό νησί ή ακόμα και σε ένα χωριουδάκι της πόλης μου… το παν είναι να ταξιδεύεις με φίλους… με αληθινούς και ξεχωριστούς φίλους… το παν είναι να περνάς καλά με τους φίλους σου… ακόμα και στις πιο μικρές χαρές ζεις και αισθάνεσαι πολύ χαρούμενος και γεμάτος ευτυχία… όταν περνάς καλά δεν μετράει που βρίσκεσαι, αλλά με ποιους βρίσκεσαι… η φιλία είναι κάτι ιερό και όταν είσαι με τους φίλους που αγαπάς το αισθάνεσαι σε πολύ βάθος στην καρδιά σου… ορκίζομαι ότι όταν γράφω μια ιστορία πάντα νιώθω μία χαρά και δακρύζω από την χαρά μου… όταν μιλάς και γράφεις αληθινά τα μόνα πράγματα που καταναλώνω, είναι μερικά δάκρυα και λίγο μελάνι(από το στυλό) Όμως όταν νιώθεις ζωντανός ακόμα και στις πιο μικρές στιγμές της ζωής, στις μεγάλες θέλεις να είσαι αθάνατος…
Λεονάρντο
ΒΡΑΒΕΙΟ 1999,ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ 8ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
