10 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Γεια σας ονομάζομαι Λεονάρντ Θίμο και φέτος έκλεισα 10 ολόκληρα χρόνια που γράφω και εφτά χρόνια που ασχολούμαι με το θέατρο και μέχρι στιγμής έχω γράψει γύρω γύρω στα 30 μυθιστορήματα,απομνημονεύματα,σενάρια και έχω σκηνοθετήσει εφτά θεατρικές ερασιτεχνικές παραστάσεις. Επίσης έχω παίξει ως ηθοποιός σε 11 παραστάσεις και έχουμε ανεβάσει και δικό μου σενάριο το ¨Η ζωή μας¨΄δύο φορές. Το παίξαμε πρώτη φορά στο γυμνάσιο και έπειτα επειδή ήταν πετυχημένο και άρεσε στον κύριο Νίκο και στα παιδιά το παίξαμε και στο θέατρο. Έχω κερδίσει και δύο βραβεία για τις ιστορίες μου:

1.Συμμετοχή στην διακόσμησης βιτρίνας βιβλιοπωλείου την 2α Απριλίου 2003 ,ημέρα παγκοσμίου εορτασμού του βιβλίου.

2.Βραβείο καλύτερου νεανικού μυθιστορήματος στον Διαγωνισμό Δημιουργίας Βιβλίου την 2α Απριλίου 2005,ημέρα παγκόσμιου εορτασμού του βιβλίου.

Βασικά δεν είναι και πολλά ουτέ και λίγα,όμως εγώ το μόνο που θέλω είναι να συνεχίζω να γράφω μέχρι να χαθώ από αυτήν την ζωή. Τους τελευταίους μήνες ζω στην Αθήνα και μπορώ να πω πως η ζωή στην Αθήνα δεν είναι πολύ εύκολη,κατ' αρχήν πήγαν να μου κλέψουν το πορτοφόλι μέσα στο μετρό,δεν τα κατάφεραν,με εκμεταλλεύτηκαν σε μια δουλειά και σηκώθηκα κι έφυγα,μου έκλεψαν το κινητό και δύο μέρες αργότερα βρήκα τον αλήτη που μου το πήρε και μετά από έναν έντονο καβγά το πήρα το κινητό μου πίσω αλλά όχι και την κάρτα sim μου και έχασα όλους μου τους αριθμούς,έκοψα το δάκτυλό μου στην δουλεία και μου έκαναν ράμματα..στις 17 Νοεμβρίου έγινε ένα περίεργο περιστατικό με τους μπάτσους που τους απεκάλεσα στρουμφάκια αλλά σαν καλλιτέχνης έχω πολύ θράσος,μια κοπέλα στο λεωφορείο με χαστούκισε,με πάτησε και μου έφερε την τσάντα της καπέλο στα καλά καθούμενα μόνο κι μόνο επειδή της άρεσα...εχθές με έδειραν κάτι ανελέητοι τυπάδες και όταν συνήλθα βρέθηκα στο νοσοκομείο,όλοι οι ιατροί και οι νοσοκόμοι προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν μέσα στο νοσοκομείο αλλά τζίφος,ευτυχώς σήμερα το πρωί βγήκα από το νοσοκομείο κι πήγα να κάνω καταγγελία για ξυλοδαρμό...ελπίζω να μην μου συμβεί τίποτα άλλο γιατί έχω περάσει πάρα πολλά και στο Ηράκλειο όπως ξέρετε αγαπητοί μου αναγνώστες που τα έχω διηγηθεί στις περισσότερες ιστορίες μου...και τέλος από τότε που μου είπαν να φτιάξω blog έχω κάνει και καινούργιους φίλους και νέους θαυμαστές και φαν των ιστοριών μου...όπως όλοι ξέρουμε η Ζωή είναι σκληρή γι' αυτό καλύτερα να τα φτιάξεις με την Γιώτα επειδή είναι πιο εύκολη....προς το παρόν,αντίο...δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω γιατί εδώ στην Αθήνα δεν έχω internet όμως σας υπόσχομαι πως την άλλη φορά που θα μπω θα βάλω μια πολύ αγαπημένη μου ιστορία που την έγραψα το 2005 και κέρδισα το παραπάνω βραβείο,ούτε καν περίμενα να την δεχτούν όχι να κερδίσω κιόλας αλλά η ζωή είναι επίσης και απρόβλεπτη...ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει γι' αυτό μην κοιμάσαι ούτε λεπτό!!

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΘΙΜΟ