CINEMA: ART OF DESTINY

CINEMA: ART OF DESTINY

Story & Idea by Leonard Thimo. Helped by Tony Meramveliotakis.
Κατά την γνώμη μου, ο κινηματογράφος είναι η πιο δημιουργική τέχνη στον κόσμο. Οι κινηματογραφιστές, οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι και οι παραγωγοί με την βοήθεια των ταλαντούχων ηθοποιών και του υπόλοιπου πληρώματος ζωντανεύουν μυθοπλασίες και ακραίες καταστάσεις, με την χρήση της κάμερας και του μοντάζ, στην οθόνη. Οι θεατές χάνονται για λίγες ώρες σε ένα φανταστικό κόσμο…Για μένα η πιο δύσκολη τέχνη στο σινεμά είναι τα εικονογραφημένα μυθιστορήματα(γνωστά ως κόμιξ) που τα μεταφέρουν στην οθόνη ως κινούμενα σχέδια(cartoon). Είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει μια ταινία στο σινεμά παρά στην τηλεόραση ή το θέατρο. Ευτυχώς, όμως, που η τεχνολογία και η Πληροφορική εξελίσσεται συνεχώς και οι δημιουργοί κάνουν θαύματα. Όταν η ζωγραφική, η γλυπτική, η μουσική, το σενάριο, τα σκηνικά, τα κουστούμια, η φωτογραφία, η διαφήμιση, η έμπνευση και πολλά άλλα ενωθούν μεταξύ τους από έναν καθοδηγητή σκηνοθέτη φτιάχνουμε την 7η Τέχνη, τον κινηματογράφο. Τιμή σε εκείνους που ανακάλυψαν και δημιούργησαν την Έβδομη Τέχνη…τους Αδερφούς Λυμιέρ, στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, στο υπόγειο του Γκραν Καφέ, στου μπουλβάρ ντε Καπισίν του Παρισιού, οι Όγκιστ και Λουί Λυμιέρ(δύο ιδιοκτήτες ενός εργοστάσιου φωτογραφικών ειδών) πραγματοποίησαν την πρώτη δημόσια προβολή κινηματογραφικών ταινιών. Εκείνη τη μέρα 33 άτομα αγόρασαν εισιτήρια του ενός γαλλικού φράγκου για να δουν πέντε μικρού μήκους ταινίες, ανάμεσα τους οι θρυλικές «Έξοδος των εργατών από το εργοστάσιο» και «Η Άφιξη του τρένου στο Σταθμό», που έκανε τους πρώτους θεατές του κινηματογράφου να τρομάξουν νομίζοντας πως το τρένο ερχόταν καταπάνω τους…ο σπουδαίος Αμερικάνος Ντέιβιντ Γ. Γκρίφιθ και ο Ρώσος Σεργκέι Αϊζενστάιν ήταν οι πρώτοι αληθινά μεγάλοι δημιουργοί του μοντάζ, δύο ταινίες τους είναι Μισαλλοδοξία, Intolerance(1916) του D.W.Griffith. και Το Θωρηκτό Ποτέμκιν, Bronenosets Potyomkin(1926) του Sergei Eizenstein. Από τους μεγαλύτερους πρωτοπόρους της κινηματογραφικής τεχνικής και αισθητικής ήταν και ο ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και μουσικός Τσαρλς Τσάπλιν, γνωστός σε όλους μας ως «Σαρλό» που έδειξε ότι το σινεμά είναι παγκόσμια γλώσσα με την οποία μπορούν να γελάσουν και να συγκινηθούν οι πάντες. Στις σημαντικότερες του ταινίες συγκαταλέγονται: Το Χαμίνι, The Kid(1921)/Ο Χρυσοθήρας, The Gold Rush(1925)/Τα Φώτα της Πόλης, City Lights(1931)/ Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, The Great Dictator(1940). Όπως επίσης και ο Joseph Frank Keaton, γνωστός στο ευρύ κοινό με την καλλιτεχνική του προσωνυμία Buster Keaton, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς Αμερικάνους κωμικούς ηθοποιούς του βωβού κινηματογράφου. Παράλληλα είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους παραγωγούς. Με πηγαίο ταλέντο, θα μείνει στην ιστορία της μεγάλης οθόνης για το μοναδικό του στωικό, σχεδόν ανέκφραστο ύφος του, εξαιτίας του οποίου του έδωσαν το παρατσούκλι “Το πέτρινο πρόσωπο”(The Great Stone Face). Η δουλειά του τόσο ως ηθοποιού όσο και σκηνοθέτη θεωρείται σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου, για τον καινοτόμο και μοναδικό χαρακτήρα της. Δεν είναι τυχαίο ότι το περιοδικό Entertainment Weekly, απέδωσε την 7η θέση ανάμεσα στους καλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Στις σημαντικότερες του ταινίες συγκαταλέγονται: The boat/The electric house/The paleface/Cops/The frozen north/The playhouse/The balloonatic/One week/The scarecrow/Daydreams/The love nest/Sherlock Jr./The goat/Τhe navigator. Βασικά ο Γκρίφιθ, ο Αϊζενστάιν, ο Τσάπλιν και ο Κίτον ήταν αυτοί που έφτιαξαν όλους σχεδόν τους κανόνες με τους οποίους χτίζονται, μέχρι σήμερα, οι κινηματογραφικές ταινίες. Μερικοί από τους αριστουργηματικούς δημιουργούς είναι οι Ρόμπερτ Φλάχερτι, ντοκιμαντερίστας{Νανούκ του Βορρά(1922)}, ο Μπεν Χεκτ, ο μεγαλύτερος ίσως σεναριογράφος όλων των εποχών, οι Γερμανοί εξπρεσιονιστές Φριτζ Λανγκ και Φ.Γ.Μουρνάου και οι σημαντικότερες ταινίες του κινήματος του εξπρεσιονισμού το “Εργαστήριο του Δρ.Καλιγκάρι, Das Cabinet Des Dr.Caligari(1919)” του Ρόμπερτ Βίνε, το “Νοσφεράτου,Nosferatu, eine Symphonie des Grouens(1922)” του Φ.Γ.Μουρνάου και το “Μ”(1923) του Φριτζ Λανγκ, ο Ισπανός σουρεαλιστής Λουί Μπουνιουέλ και ο διάσημος ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί “Χρυσή Εποχή, L’Age D’Or”(1930) και “Ανδαλουσιανό Σκύλο, Un Chien Andalou”(1929), ο ρεαλιστής Γάλλος Μαρσέλ Καρνέ “Τα Παιδιά του Παραδείσου,Les Enfants Du Paradis”(1945), ο Ρώσος λυριστής Όρσον Γουέλς, σκηνοθέτησε τον Πολίτη Κέιν,Citizen Kane(1941) και ανακηρύχθηκε η καλύτερη ταινία όλων των εποχών. Μετά τον Γουέλς η ανθρωπότητα βίωσε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Ψυχρό Πόλεμο, δηλαδή την αντιπαράθεση της φιλελεύθερης Δύσης με την κομμουνιστική Ανατολή, τον ανταγωνισμό των πυρηνικών όπλων, την εξερεύνηση του Διαστήματος, τον πόλεμο του Βιετνάμ…εκατομμύριες ψυχές χάθηκαν, έτσι το σινεμά, εκείνη την περίοδο, μίλησε πιο σκληρά στο κοινό με επικές και πολεμικές υπερπαραγωγές…Τότε λοιπόν αρχίσουν να κάνουν την εμφάνιση τους νέα κινηματογραφικά κινήματα μαζί με μερικούς προικισμένους δημιουργούς-σκηνοθέτες: Ο Ιταλός νεορεαλιστής Βιτόριο Ντε Σίκα “Ο Κλέφτης των Ποδηλατών, Ladri di Biciclette”(1948), ο Ιάπωνας Ακίρα Κουροσάβα, που πάντρεψε τον Σαίξπηρ και τον Ντοστογιέφσκι πλάι στους Σαμουράι. Οι σημαντικότερες ταινίες του: Ρασομόν, Rashomon(1950)/Οι Επτά Σαμουράι, Sichinin No Samurai(1954)/Γιοζίμπο, Yojimbo(1961)/και Ραν, Ran(1985). Στην Αμερική ένας Έλληνας μετανάστης, ο Ελία Καζάν όρισε μια μέθοδο ερμηνευτικής τέχνης που βασίστηκε στην ψυχολογία, στον αυτοσχεδιασμό και στην αμεσότητα. Οι ηθοποιοί που έπαιξαν στις ταινίες του Ελία Καζάν, όπως ο διάσημος Μάρλον Μπράντο “Λεωφορείον ο Πόθος, A Streetcar Named Desire”(1951)/ και ”Το Λιμάνι της Αγωνίας, On the Waterfront”(1954) άλλαξαν ριζικά την αλήθεια των κινηματογραφικών ρόλων. Το 1957, στην Αμερική, αλλά όχι στο Χολιγούντ, ένας ακόμη Έλληνας μετανάστης μετά τον Ελία Καζάν, ο Τζον Κασσαβέτης, όρισε τον «Ανεξάρτητο Σινεμά» η πρώτη ταινία του κινήματος είναι Οι Σκιές, Shadows του John Cassavettes. Τις επόμενες δεκαετίες το «Ανεξάρτητο Σινεμά» απέκτησε τη δική του οντότητα, ανέδειξε δημιουργούς όπως ο Σπάικ Λι, ο Τζιμ Τζάρμους, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ και ο Κουεντίν Ταραντίνο. Στη Σουηδία ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν απέδειξε ότι το σινεμά, εκτός από ψυχαγωγία, είναι και εργαλείο φιλοσοφικής σκέψης και ανάλυσης του κόσμου μας. Οι σημαντικότερες του ταινίες: Η Έβδομη Σφραγίδα, Det Sjunde Inseglet(1957)/οι Άγριες Φράουλες, Smultronstallet(1957)/η Περσόνα, Persona(1966)/ και το Φάνη και Αλέξανδρος, Fanny och Alexander(1982). Στην Γαλλία του ΄60 ξεκίνησε το «Νέο Κύμα» με τους Ζακ Λικ Γκοντάρ “Με Κομμένη την Ανάσα, A Bout De Soufflé”(1960) και Φρανσουά Τρυφώ “Τα 400 Χτυπήματα, Les Quatre Cents Coups”(1959). Ένας Βρετανός σκηνοθέτης που δούλεψε κυρίως στην Αμερική και ονομάστηκε ο «μετρ του τρόμου» αλλά κι ένας ριζοσπάστης της 7ης Τέχνης, ένας μεγάλος δημιουργός, ο οποίος πλούτισε την κινηματογραφική γλώσσα με τους, εντελώς δικούς του, κανόνες για το σασπένς και το μοντάζ, φυσικά αναφέρομαι στον Άλφρεντ Χίτσκοκ Τα 39 Σκαλοπάτια, 39 Steps(1935)/Σιωπηλός Μαρτυράς, Rear Window(1954)/Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων, North by Northwest(1957)/Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου, Vertigo(1958)/Ψυχώ, Psycho(1960). Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας σκηνοθέτης που να μην κλέβει ή να αντιγράφει(ή αν προτιμάτε δανείζεται) τους κανόνες του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Μοναχικός και παντελώς ανένταχος σε κινήματα και σχολές, ο Στάνλεϋ Κιούμπρικ ήταν ένας αναγεννησιακός καλλιτέχνης σαν τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Καταπιάστηκε με όλα τα κινηματογραφικά είδη σαν να ήθελε να τα ολοκληρώσει, να «τα κλείσει», να αλλάξει τους κανόνες και την ιδεολογία τους. Οι ταινίες του είναι τόσο πλήρεις, που ακόμη και η αντιγραφή ή η μίμηση καταντάει σχεδόν αδύνατη. Το καταλαβαίνει κανείς αμέσως παρακολουθώντας τις πιο γνώστες του ταινίες που είναι: Σπάρτακος, Spartacus(1960)/2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος, 2001: A Space Odyssey(1968)/Το Κουρδιστό Πορτοκάλι, A Clockwork Orange(1971)/Η Λάμψη, The Shining(1980)/Μάτια Ερμητικά Κλειστά, Eyes Wide Shut(1999). Η δεκαετία του ‘70 βρήκε όλα αυτά τα κινηματογραφικά κινήματα κατασταλαγμένα κι έτοιμα να δεχτούν την τρικυμία που θα τους προκαλούσε μια ιδιοφυής τετράδα νέων Αμερικάνων Σκηνοθετών. Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα με τον αριστουργηματικό του Νονό,Godfather(1972) και την Αποκάλυψη Τώρα!,Apocalypse Now! (1979), ο Τζορτζ Λούκας με τον Πόλεμο των Άστρων, Star Wars(1977), ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με τα Σαγόνια του Καρχαρία, Jaws(1975) και το Ε.Τ: Ο Εξωγήινος, Ε.Τ: The Extra Terrestrial(1982) και ο Μάρτιν Σκορσέζε με τον Ταξιτζή, Taxi Driver(1973) έγιναν, από την μια μέρα στην άλλη, οι πιο διάσημοι, οι πιο αναγνωρίσιμοι, οι πιο πλούσιοι και οι πιο επιτυχημένοι σκηνοθέτες της ιστορίας. Αυτοί εξάλλου καθιέρωσαν και τον όρο «blockbuster» για τις τεράστιες επιτυχίες οι οποίες μέσα σε ένα μόνο σαββατοκύριακο κάνουν κολοσσιαίες εισπράξεις και σπάνε(bust) το φράγμα(block) των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι σχολές που δημιούργησαν θαυμαστές και μιμητές τους σε όλο τον κόσμο, είναι πραγματικά αμέτρητες. Το ίδιο συνέβη και με τον Γούντι Άλλεν, τον σημαντικότερο μετά τον Τσάπλιν κωμικό, ηθοποιό, σκηνοθέτη, σεναριογράφο και παραγωγό. Οι φοβίες του σύγχρονου ανθρώπου, η νεύρωση του έρωτα, η αδυναμία μπροστά στην αγάπη, οι φιλοσοφικές ζητήσεις του Μπέργκμαν, το ανεξάρτητο πνεύμα του Κασσαβέτη, όλα χωνεύτηκαν μέσα στις ταινίες του Γούντι Άλλεν, κυρίως στις: Νευρικός Εραστής, Annie Hall(1977)/Μανχάταν, Manhattan(1979)/Η Χάνα και οι Αδερφές της, Hannah and Her Sisters(1986)/Match Point(2005). Το σινεμά αλλάζει, ξανά! Το video clip, έκανε την εμφάνιση του παντρεύοντας τη μουσική με τον κινηματογράφο μέσα σε μικρά όρια της τηλεοπτικής εικόνας. Αποδέκτες του ήταν αποκλειστικά οι νέοι. Το σίγουρο είναι πάντως ότι το νέο αυτό είδος επηρέασε καταλυτικά το σινεμά και πέρασε σε δημοφιλείς ταινίες όπως το Fight Club(1999) του Ντέιβιντ Φίντσερ και το Δύο Καπνισμένες Κάννες, Lock, Stock and Two Smoking Barrels(1998) του Βρετανού Γκάι Ρίτσι. Το ρόλο σταθμού στο σύγχρονο σινεμά έπαιξε τη δεκαετία του ’90 ένας νεαρός Αμερικάνος που αναδείχθηκε από το «Ανεξάρτητο Σινεμά», ο Κουεντίν Ταραντίνο. Οι ταινίες του Reservoir Dogs(1992) και Pulp Fiction(1994) κινήθηκαν στον υπόκοσμο, μίλησαν για τη φρίκη των ναρκωτικών και έδειξαν τη βία στην πιο ωμή για τη φρίκη του αιώνα μας και την αμακιγιάριστη εκδοχή της… Τώρα πια, κάνουμε λόγο για «Ταραντισμό » χρησιμοποιώντας την αδόκιμη αυτή λέξη κυρίως με την αρνητική της έννοια. Τελευταίο κίνημα του 20ου αιώνα ήταν το Δόγμα 95, που με πρωτοβουλία μιας ομάδας Δανών σκηνοθετών(με ηγετικές φιγούρες τον Λαρς Φον Τρίερ ”Οι Ηλίθιοι,Idioterne”1998 και τον Τόμας Βίντερμπεργκ “Οικογενειακή Γιορτή, Festen”1998)θέλησε να σπάσει τους σύγχρονους κανόνες του σινεμά και να το ελευθερώσει από περιορισμούς, όπως για παράδειγμα τον τεχνητό φωτισμό, τη μουσική επένδυση κτλ. Και να φανταστείτε όλα αυτά άρχισαν με ένα κομμάτι φιλμ και μια προβολή στο υπόγειο ενός καφενείου στο Παρίσι του 1985. Σήμερα βέβαια το φιλμ τείνει να εξαφανιστεί. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, νέες γενιές ειδικών εφέ και μια απίστευτης τελειότητας, ψηφιακή τεχνολογία, έχουν αλλάξει ριζικά τον τρόπο που κατασκευάζονται οι ταινίες. Στρατιές κομπάρσων δημιουργούνται με το πάτημα ενός κουμπιού, ενώ τα πολύπλοκα σκηνικά ζωγραφίζονται στις οθόνες των PC με εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Πίτερ Τζάκσον, το Matrix των Αδερφών Γουαγόφσκι και οι Πειρατές της Καραϊβικής του Γκορ Βερμπίνσκι μας έδειξαν ότι στην κινηματογραφική φαντασία δεν υπάρχει κανένα απολύτως όριο. Το σινεμά πάντως παραμένει ίδιο. Μια τέχνη μαγείας, αυταπάτης, φυγής και ταυτόχρονα πειραματισμού, σκέψης, αναζήτησης της αλήθειας και ανάλυσης του κόσμου μας. Όπως έλεγε και ο Δάσκαλος σπουδαίος Γάλλος Ποιητής, Ζωγράφος και Σκηνοθέτης Ζαν Κοκτό: ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΑΤΟΜΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ, ΠΛΟΥΣΙΩΝ Ή ΦΤΩΧΩΝ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΕΙΡΟ. Τις πληροφορίες τις πήρα από το ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ ΣΙΝΕΜΑ, περιοδικό του Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. Όλη αυτή η ιστορία και όλοι αυτοί οι μεγάλοι δημιουργοί με έβαλαν στον κόσμο του σινεμά. Οι ταινίες τους με ενέπνευσαν να γράψω μυθιστορήματα, σενάρια, ποιήματα, τραγούδια και να σκηνοθετώ, μα πάνω απ’ όλα μου έμαθαν να αγαπώ την τέχνη μέσα από τις ταινίες τους… το σινεμά μιλάει την δική του γλώσσα, γιατί είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ο κάθε θεατής το ίδιο νόημα, όμως, είναι μια απάτη, ένα γλυκό ή πικρό όνειρο, αλλά ας το απολαύσουμε όλοι με όποιο τρόπο εμείς θέλουμε και μπορούμε…
ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΘΙΜΟ.

Καρκίνος του Πνεύμονα

1.Καρκίνος του Πνεύμονα
του Λεονάρντ Θίμο/του Ανέστη Δαλέζη/του Αντώνη Μεραμβελιωτάκη.
Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο σε όλο το ανεπτυγμένο κόσμο. Αυτό εξάλλου δείχνει η αύξηση αυτής της μορφής καρκίνου και στις γυναίκες την τελευταία εικοσιπενταετία, αφού είναι γνωστό ότι η συνήθεια του καπνίσματος στις γυναίκες της χώρας μας αναπτύχθηκε μαζικά από τη δεκαετία του ’60. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι μικρότερο αλλά αρκετά υπολογίσιμο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του πνεύμονα έχουν και οι παθητικοί καπνιστές… διάβαζε ο Νίκος σε ένα ιατρικό βιβλίο και η Ελισάβετ τον διακόπτει: Σταμάτη, Νικολή! Αν είναι να πεθάνω από το κάπνισμα, ας πεθάνω! Ο Νίκος λέει: Άκου κι αυτό… Δυστυχώς, ο καρκίνος του πνεύμονα όχι μόνο είναι εξαιρετικά δύσκολος στην θεραπεία, μέσος όρος επιβίωσης είναι τα δύο χρόνια, αλλά και στην διάγνωση…όταν αρχίζει να δίνει συμπτώματα είναι μάλλον «αργά». Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι τέλος το γεγονός της αύξησης των κρουσμάτων καρκίνου του πνεύμονα σε ολοένα και νεότερες ηλικίες. Η Ελισάβετ λέει κοροϊδευτικά στον Νίκο: Εξαιρετικά και εξαιρετικά…με ζάλιζες, ρε ξάδερφε! Πάω να κάνω τσιγάρο, θες; Όχι, ευχαριστώ! Να μου λείπει! Λέει ο Νίκος. Η Ελισάβετ φεύγει και ανάβει ένα τσιγάρο, ο Νίκος συνεχίζει το διάβασμα. ΑΛΛΟΥ: Τζακ, θα πάω στο σπίτι της κυρίας Ελισάβετ Διαμαντίδη! Μην κάνεις καμία βλακεία μέχρι να γυρίσω, οκέι; Ρωτάει ο Βαγγέλης. Γαβ, γαβ! Γαβγίζει ο Τζακ. Καλό σκυλί! Λέει ο Βαγγέλης και φεύγει. Στο δρόμο: Ο Βαγγέλης οδηγάει την μηχανή του και τότε…ένα φορτηγό έρχεται καταπάνω του…ΚΡΑΣ!!!ΜΠΟΥΜ!!!Ωχ, τον σκότωσα! Φώναξε π φορτηγατζής. Ο Βαγγέλης ήταν γεμάτος αίμα στην μέση του δρόμου...Ένας κύριος κάλεσε τις πρώτες βοήθειες, μέσα σε δύο λεπτά, ήταν εκεί…Φίλε, πόσες πιθανότητες έχει να σωθεί; Ρωτάει ο φορτηγατζής. Λυπάμαι, κύριε…αλλά ο νεαρός είναι νεκρός! Είπε ένας νοσοκόμος. Τότε ο Βαγγέλης σηκώθηκε και είδε όλους τους ανθρώπους μα τον κοιτάνε… Έι εσείς, τι πάθατε; Ρωτάει. Όλοι οι άνθρωποι τον κοιτάνε παράξενα…οι πληγές του αρχίζουν να κλείνουν…το αίμα από πάνω του εξαφανίστηκε…Είστε καλά, κύριε; ρωτάει ο νοσοκόμος. Μια χαρά! Κουλ! Λέει ο Βαγγέλης. Μια νοσοκόμα πηγαίνει κοντά του, του βάζει το πιεσόμετρο, μετράει τους σφυγμούς του, του κάνει καρδιογράφημα, μετράει τις αναπνοές τους, του βάζει θερμόμετρο και όλα τα σχετικά και… Τάσο, αυτό είναι αδύνατον!! Φωνάζει η νοσοκόμα. Τι συμβαίνει, Λίτσα; Ρωτάει ο νοσοκόμος. Δεν δείχνει την αρτηριακή πίεση… Μπορεί να χάλασε το πιεσόμετρο. Δεν έχει σφυγμούς. Τι; Το καρδιογράφημα δείχνει μόνο μια συνεχής γραμμή. Πώς; Δεν αναπνέει! Αδύνατον! Δεν έχει θερμοκρασία του σώματος. Και όλα τα όργανα, όμως, λειτουργούν φυσιολογικά! Εκτός της καρδιά του! Αδύνατον!
Συγγνώμη, τι τρέχει; ρωτάει ο Βαγγέλης. Είστε νεκρός, λυπάμαι πολύ… αλλά πάλι… λέει ο νοσοκόμος και ο Βαγγέλης τον διακόπτει: Πώς; Τι αλλά πάλι;…Είστε Ζωντανός-Νεκρός!! λέει η νοσοκόμα. Ο Βαγγέλης λιποθυμάει! Του…του…του!!! Τάσο, επείγον περιστατικό δύο τετράγωνα πιο κάτω απ’ όπου βρίσκεστε…νεαρή γυναίκα πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα… είπε μια κοπέλα στο τηλέφωνο. Οκέι Μαρία, πηγαίνουμε! Είπε ο νοσοκόμος. Έβαλαν τον Βαγγέλη στο ασθενοφόρο και έφυγαν…
2.Καρκίνος του Πνεύμονα: Το Τέλος της Ιστορίας
του Λεονάρντ Θίμο/του Ανέστη Δαλέζη/του Αντώνη Μεραμβελιωτάκη.
Γιατρέ. Η ξαδέρφη σας πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα; Ρωτάει ο Τάσος. Ναι! Εγώ την είχα προειδοποιήσει! Πάμε στο νοσοκομείο! Αμέσως! Είπε ο Νίκος. Πέντε λεπτά αργότερα, στο νοσοκομείο: Κύριε Νίκο, ο κύριος Βαγγέλης Σταύρου είχε ένα δυστύχημα! Λέει η Λίτσα. Ο φίλος μου Ο Βάγγος; Ρωτάει ο Νίκος. Ναι, κύριε! Πάντως, ηρεμήστε είναι ζωντανός! Λέει η Λίτσα. Έπαθε κάτι σοβαρό; Ρωτάει ο Νίκος. Όταν λέτε σοβαρό, εννοείται σωματικά; Λέει η Λίτσα. Ναι, εννοώ σωματικά! Λέει ο Νίκος. Χμμ…σταμάτησε η καρδιά του! Αλλά ζει κανονικά! Κοιτάξτε, έρχεται! Λέει η Λίτσα και έπειτα φεύγει… Λίτσα…γύρνα πίσω εδώ… Λέει ο Νίκος. Γεια σου, Νικολή! Τα έμαθες; ρωτάει ο Βαγγέλης. Ναι…είσαι Ζωντανός-Νεκρός! Πώς αισθάνεσαι; Λέει ο Νίκος. Καλά! Εσύ; Η Ελισάβετ; ρωτάει ο Βαγγέλης. Καλά κι εγώ! Όμως η Ελισάβετ παλεύει με τον Χάρο!...συγγνώμη, εννοώ είναι πολύ άρρωστη… Λέει ο Νίκος και ο Βαγγέλης τον διακόπτει: Σε ποια κλινική είναι; «Είναι στην Ογκολογική!» Λέει ο Νίκος. Στην ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ: Ελισάβετ, αγαπητή μου, κυρία Διαμαντίδη…εγώ θα σας βοηθήσω…σας ορκίζομαι ότι θα κάνω ό, τι μπορέσω… Λέει ο Βαγγέλης και ο Νίκος τον διακόπτει: Βαγγέλη, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα! «Και βέβαια μπορώ! Έχω διαβάσει το απόλυτο αριστούργημα των Λεό κ’ Τόνυ “ΤΟ ΦΩΣ” και “ΤΟ ΣΚΕΛΕΤΟ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ”! ΜΠΟΡΩ!!!»λέει και φωνάζει ο Βαγγέλης. MUERTO! Συμπληρώνει. Τι σημαίνει MUERTO, ΘΑΝΑΤΟΣ; Ρωτάει ο Νίκος. Ναι! Και τώρα…
INFERNO/ΚΟΛΑΣΗ:
Μα τις ιστορίες του Λεονάρντ, του Τόνυ και του Ανέστη! Που βρισκόμαστε; Ρωτάει ο Νίκος. Είμαστε στην Κόλαση, φιλαράκο!! Απαντάει ο Muerto.
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΙΧΕΙΑ! ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ!! ΜΕ ΛΕΝΕ DEVIL ANTONIO ANESTIC(ΔΙΑΒΟΛΟ ΑΝΤΩΝΙΟ ΑΝΕΣΤΙΤΣ)!! Λέει ο Διάβολος. Πρέπει να είσαι Ρώσος, αν δεν κάνω λάθος…ΣΩΣΤΑ!!!Εγώ είμαι ο EL MUERTO, Ο πρώτος Ζωντανός-Νεκρός στην ΕΛΛΑΔΑ!! Θέλω να μου κάνεις μια χάρη…ΧΑΡΗ; ΑΚΟΥΩ; Θέλω να μην πάρεις εδώ κάτω την Ελισάβετ Διαμαντίδη! ΟΡΙΣΤΕ; Λέω να μην πάρεις εδώ κάτω την…ΚΑΤΑΛΑΒΑ…ΚΑΤΑΛΑΒΑ…ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ!ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩ!ΠΑΡΕ ΕΜΕΝΑ!!ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑ!ΤΙ;
Εννοεί ότι επειδή δεν είσαι ούτε με τον θεό ούτε μ’ αυτόν είσαι κάτι σαν την διάρροια με την δυσκοιλιότητα…ΕΝΑΛΛΑΞ!! Λέει ο Νίκος. ΜΠΡΑΒΟ, ΓΙΑΤΡΕ!!ΘΑ ΠΑΡΩ ΕΣΕΝΑ ΤΕΛΙΚΑ!! Λέει ο Διάβολος. Όχι, βέβαια! Ή ΕΜΕΝΑ Ή ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ!!! Λέει ο Muerto. Καλά! Καλύτερα από το τίποτα είναι! Λέει ο Διάβολος. Έτσι ο Νίκος φεύγει, ο Βαγγέλης «Muerto» Σταύρου μένει και η Ελισάβετ Διαμαντίδη γίνεται καλά…
10-10-06 Για τον φίλο μας,
ΤΟΛΗ
ΤΕΛΟΣ
Μία ιδέα των Λεό και Ανέστη.
Μία αλλιώτικη ιστορία του Λεονάρντ Θίμο.

Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις

3.Σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις
ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙΣ!!
Και του Λεονάρντ Θίμο. Και του Αντώνη Μεραμβελιωτάκη.
ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ: ΝΟΣΟΛΟΓΙΑ-ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ 2ου ΚΥΚΛΟΥ ΤΕΕ
Οι αλλαγές στις απόψεις για τη σεξουαλική συμπεριφορά όπως έχουν διαμορφωθεί στη σύγχρονη κοινωνία, έχουν συντελέσει την αύξηση των λοιμώξεων που μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή, μολονότι προκαλούνται από διαφορετικούς μικροοργανισμούς αναφέρονται ως μια κοινή ομάδα νοσημάτων που ονομάζονται αφροδίσια νοσήματα. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται η σύφιλη, η γονόρροια ή βλεννόρροια, το μαλακό έλκος, τα οξυτενή κονδυλώματα, η τριχομοναδική κολπίτιδα των γυναικών και πολλά άλλα.
Ας αρχίσουμε με την Σύφιλη, προκαλείται από το βακτηρίδιο ωχρά σπειροχαίτη. Μετά την επώαση στο σημείο εισόδου του μικροβίου δημιουργείται σκληρό έλκος. Συνήθως βρίσκεται σε εμφανή σημεία των γεννητικών οργάνων του άνδρα και της γυναίκας. Μπορεί όμως μια γυναίκα να μη γνωρίζει την παρουσία ενός ενδοκολπικού έλκους. Η βλάβη αυτή συνήθως επουλώνεται χωρίς θεραπεία. Αργότερα όμως η νόσος προσβάλλει άλλα όργανα και συστήματα του οργανισμού όπως το πεπτικό, το δέρμα, τις αρθρώσεις, τα νεφρά, τους οφθαλμούς και το νευρικό σύστημα.
Στην συνέχεια θα αναφερθούμε στην Γονόρροια ή Βλεννόρροια και στο Μαλακό έλκος. Η γονόρροια ή βλεννόρροια οφείλεται στον γονόκοκκο και προσβάλλει την ουρήθρα στον άνδρα και την ουρήθρα και τον τράχηλο της μήτρας στην γυναίκα. Στον άνδρα μετά από περίοδο επώασης τριών έως πέντε ημερών, ακολουθεί τσούξιμο στην ούρηση και έκκριμα πύου από την ουρήθρα. Χωρίς θεραπεία οι επιπλοκές της νόσου περιλαμβάνουν λοίμωξη του προστάτη και των όρχεων, στενώματα της ουρήθρας, γονοκοκκική αρθρίτιδα, κ. ά. Στις γυναίκες η γονοκοκκική λοίμωξη είναι συνήθως ασυμπτωματική και αποκαλύπτεται από τα συμπτώματα του ερωτικού της συντρόφου. Η λοίμωξη στη γυναίκα μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των σαλπίγγων με κίνδυνο, στειρότητα, γονοκοκκική αρθρίτιδα και άλλες βλάβες. Όσο για το μαλακό έλκος είναι οξεία λοίμωξη που οφείλεται στα βακτηρίδια αιμόφιλο μπουκρεϊ, μην σας επηρεάζει η ονομασία απλώς έτσι ονομάζεται το βακτήριο. Κλινικά, περιοχές στα γεννητικά όργανα, ενώ στη συνέχεια σχηματίζεται ένα επώδυνο μαλακό έλκος. Υπάρχει συνήθως φλεγμονή των βουβωνικών λεμφαδένων, ρίγος, πυρετός και αίσθημα κακουχίας.
Εντούτοις, θα αναφερθούμε στα Οξυτενή κονδυλώματα και στην τριχομοναδική κολπίτιδα. Τα οξυτενή κονδυλώματα οφείλονται στον ιό του θηλώματος. Χαρακτηρίζονται από μεγάλες ή μικρές εκβλαστήσεις, σαν τσαμπί με σταφύλια, γύρω από το αιδείο, τη βάλανο του πέους, το στόμιο της ουρήθρας και τον πρωκτό. Η λοίμωξη αυτή αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για ανάπτυξη καρκίνου. Η τριχομοναδική κολπίτιδα είναι οξεία ή χρόνια λοίμωξη του κόλπου των γυναικών η οποία οφείλεται στο πρωτόζωο τριχομονάδα. Στην οξεία μορφή της νόσου παρουσιάζεται δύσοσμη κολπική έκκριση και ενδοκολπικός πόνος, ενώ στην χρόνια παρατηρείται μικρή κολπική έκκριση. Στους άνδρες είναι σπανιότερη αν και μπορεί να είναι φορείς του μικροβίου χωρίς συμπτώματα.
Η ενημέρωση σχετικά με τη μετάδοση των αφροδίσιων νοσημάτων, η επιλογή του ερωτικού συντρόφου και η χρήση προφυλακτικού κατά την ερωτική πράξη αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες περιορισμού των αφροδίσιων νοσημάτων.
Αφήσαμε τελευταία την νόσο του AIDS ή Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας. Οφείλεται σε λοίμωξη από ιό ο οποίος ονομάζεται ιός του AIDS ή HIV. Ο ιός του AIDS καταστρέφει τα βοηθητικά Τ-λεμφοκύτταρα, που παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσολογικό σύστημα του ανθρώπου, με αποτέλεσμα τα προσβεβλημένο άτομο να καταλήγει σε ανοσολογική ανεπάρκεια. Οι επιπτώσεις αυτές καθιστούν τον άνθρωπο ευάλωτο σε πολλές λοιμώξεις από ιούς, πρωτόζωα, μύκητες και βακτηρίδια, όλοι τους μικροοργανισμοί.
Επιπλέον στους ασθενείς αυτούς παρατηρείται συχνότερη εμφάνιση καρκίνου. Η νόσος έχει μεγάλη εξάπλωση και δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως η μάστιγα του αιώνα. Η λοίμωξη με τον ιό του AIDS μεταδίδεται με τη μετάγγιση αίματος που περιέχει τον ιό, με την σεξουαλική επαφή, με τη χρήση κοινής βελόνας χορήγησης ναρκωτικών ουσιών από τους τοξικομανείς και με κάθετη μετάδοση από μητέρες φορείς του ιού, στο παιδί τους κατά την εγκυμοσύνη. Ο ιός του AIDS ΔΕΝ μεταδίδεται με απλή κοινωνική επαφή(χειραψία, φιλί, χάδι, πιάτα, ποτήρια κτλ.) Η κλινική της εικόνα αρχικά το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών δεν εκδηλώνει συμπτώματα. Η περίοδος όπου οι φορείς είναι ασυμπτωματικοί μπορεί να διαρκέσει από οχτώ έως δέκα χρόνια. Στο διάστημα αυτό οι φορείς μολονότι δε νοσούν εμφανώς, μεταδίδουν τη νόσο σε άτομα που έρχονται σε επαφή με το αίμα τους και τα υγρά του σώματος τους. Καθώς η νόσος εξελίσσεται εκδηλώνονται ήπια συμπτώματα, όπως καταβολή, απώλεια σωματικού βάρους, πυρετός, δερματικά εξανθήματα και λεμφαδενοπάθεια. Αργότερα, εκδηλώσεις από το νευρικό σύστημα, λοιμώξεις από μικρόβια που δεν μπορεί να αναχαιτίσει ο οργανισμός λόγω της ανοσολογικής βλάβης, ή και η εμφάνιση καρκίνου οδηγούν τον άρρωστο στο θάνατο.
Η πρόληψη του AIDS αποτελεί την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου, αφού μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει θεραπεία. Η πρόληψη περιλαμβάνει μέτρα κατά της μετάδοσης του ιού η οποία πραγματοποιείται κυρίως με το αίμα και τη σεξουαλική επαφή. Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν έλεγχο του προς μετάγγιση αίματος, ενημέρωση της κοινής γνώμης σχετικά με τη χρήση προφυλακτικού κατά την ερωτική πράξη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ευκαιριακές ερωτικές σχέσεις, καταπολέμηση της χρήσης ναρκωτικών και ενημέρωση των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών για τον τρόπο μετάδοσης του ιού. Αν εσείς δεν γουστάρετε την ζωή σας, προστατέψτε τα παιδιά σας και την νέα γενιά!!!
ΤΕΛΟΣ

ΛΩΡΑ

Μία διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο.
Η ΛΩΡΑ
Για τον Ανδρέα…

Στην Ρουμανία του 21ου Αιώνα ζούσε η Λώρα, μια συμπαθητική δασκάλα Αγγλικών που είχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα ή μάλλον έτσι ένιωθε εκείνη, ήταν γυναίκα νάνος. Ο νανισμός είναι ένα είδος ανθρώπου του οποίου δεν αναπτύσσονται πλήρως τα μεγάλα τους οστά και τα άνω κι κάτω άκρα του σώματος τους. Η Λώρα είναι είκοσι εννέα χρονών και λόγω αυτού του προβλήματος, όπως το αποκαλεί, δεν θέλησε να κάνει σχέσεις με άντρες. Η κολλητή της η Ελβίρα είναι επίσης δασκάλα, με κανονικό ύψος και πολύ σαγηνευτική ως θηλυκό ων. Ο Φρανσουά, ο Γάλλος καθηγητής των Μαθηματικών και διευθυντής της σχολής θηλέων στην Ρουμανία, είναι ο νέος που ερωτεύεται την Λώρα. Είναι μαύρος διότι η μητέρα του είναι Αφρικανή, εμφανίσιμος, ύψος γύρω στο 1,75 μέτρα και πολύ καλόκαρδος ανθρωπάκος γύρω στα 32 χρόνια. Η Ελβίρα από την πρώτη μέρα που τον γνώρισε θέλει να τον ρίξει στο κρεβάτι της, όμως αυτός έχει δώσει την καρδιά του σε άλλην…Λώρα, γλυκειά μου, πώς ήταν η μέρα σου σήμερα; Ρωτάει την Λώρα. Πολύ κουραστική, είχα μάθημα τις δύο πρώτες ώρες και τώρα έχω την έκτη και την έβδομη. Δεν μπορώ άλλο αυτό το πρόγραμμα! Μπορείς να μου αλλάξεις τις ώρες, Φρανσουά; Λέει και ρωτάει η Λώρα. Κι εγώ καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Τι; Απορεί η Λώρα. Νόμιζα πως θα απαντούσες καλά…εντάξει θα μιλήσω στην Ελβίρα και τον Πέδρο και θα σου το αλλάξω το πρόγραμμα…πάντως όταν είσαι κουρασμένη, είσαι πολύ όμορφη Λώρα! Λέει ο Φρανσουά. Η Λώρα τον κοιτάει και λέει: Ευχαριστώ, κύριε διευθυντά για το πρόγραμμα! Θα πάω να πιω καφέ! Αντίο! Κι ετοιμάζεται να φύγει…Λώρα, θες να πάμε μαζί; Ρωτάει ο Φρανσουά. Όχι! Απαντάει και φεύγει. Μπαίνει στην καφετέρια και σκέφτεται… Με είπε όμορφη…εμένα την προβληματική…μάλλον, με λυπάται…αυτό είναι, με λυπάται. Ανόητη Λώρα, κανείς δεν ερωτεύεται μια κοντοπίθαρη γυναίκα! ΚΑΝΕΙΣ!! Βάζει τα κλάματα. Μπαίνει και ο Φρανσουά, την κοιτάει, βγάζει το μαντίλι του και της λέει: Έλα, σκούπισε τα δάκρυά σου, ελπίζω να μην κλαις γι’ αυτό που σου είπα, γιατί πραγματικά θα δυσαρεστηθώ! Ευχαριστώ… λέει, σκουπίζει την μύτη της και του το δίνει. Θα το βάλω στο μπαούλο «Η ΛΩΡΑ» λέει ο Φρανσουά. Που θα το βάλεις; Ρωτάει εκείνη. Έχω ένα μπαούλο στο σπίτι μου με τα πράγματά σου, το στυλό που πέταξες τις προάλλες, το βιβλίο που μου χάρισες τα Χριστούγεννα «Η Τοσοδούλα», ωραίο παραμύθι, το φουλάρι που ξέχασες στο γραφείο και διάφορα άλλα μικροπράγματα. Θες να έρθεις να τα δεις; Μπα, δεν νομίζω! Κάποια άλλη φορά! Λέει και φεύγει τρέχοντας. Λώρα, περίμενε…(αυτή έφυγε)…ελπίζω να μην σε πρόσβαλλα! Λέει και συμπληρώνει ο Φρανσουά. Έρχεται η Ελβίρα με τον Πέδρο. Φίλε, είσαι καλά, έχεις κοκαλώσει…Φρανσουά!!;!! Λέει και φωνάζει ο Πέδρο. Καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Η Ελβίρα λέει γεμάτη χαρά: Φρανσουά, τα φτιάξαμε με τον Πέδρο! Μπράβο σας, πρέπει να φύγω… Φρανσουά;; Ά, να μην ξεχάσω, σήμερα αναπληρώνεις την Λώρα, Πέδρο! Τις δύο τελευταίες ώρες!!! Γιατί είναι άρρωστη; Ο Φρανσουά φεύγει! Κάπου εκεί κοντά, στο δρόμο περπατάει η Λώρα και σκέφτεται: Πρέπει να είναι τρελός ή να είμαι εγώ τρελή… και τρελή και προβληματική… με είπε και γλυκειά του…crash!!! Η Λώρα είχε ένα ατύχημα, την χτύπησε φορτηγό… ο νταλικέρης λέει στις ειδήσεις: Η κοντή μου φάνηκε σαν σκύλος, όχι ότι θα σκότωνα το μικρό ζώο, αλλά και η κυρία αυτή πρέπει να προσέχει πως περνάει τον δρόμο. Γιατί; Ρωτάει η δημοσιογράφος. Γιατί δεν είναι φυσιολογικός άνθρωπος! KLIK!! Κλείνουν την τηλεόραση και τρέχουν στους δασκάλους… Κύριε…κυρία Ελβίρα…Πέδρο…Φρανσουά…τράκαρε η Λώρα με φορτηγό! Λέει η ξανθιά Σουζάνα. Δεν τράκαρε, ξανθιά ηλίθια! Την χτύπησε νταλίκα! Λέει η Ρόζυ. Ο Φρανσουά φεύγει τρέχοντας…φωνάζοντας: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!! Οι άλλοι έχουν μείνει…δεν ξέρουν τι να πουν…ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: Είστε συγγενείς της Λώρας; Ρωτάει ο ιατρός. Ναι! Λένε και οι τρεις τους. Η καλή μας Λώρα είχε ένα σοβαρό ατύχημα και έφυγε από τη ζωή…Λυπάμαι πάρα πολύ!!! Λέει ο ιατρός. Ο Φρανσουά τρέχει και πηγαίνει στο πτώμα της Λώρα και λέει κλαίγοντας: Ξέρω ότι με ακούς…μπορεί η καρδιά σου να σταμάτησε αλλά η ψυχή σου είναι ακόμα εδώ…παίζεις με το θάνατο αλλά δεν σε νοιάζει αν χαθείς, το μόνο που σε νοιάζει είναι η αγάπη μου για σένα, γλυκειά μου Λώρα! Και τι δεν θα έκανα να είμαι κοντά σου…βλέπει μια χαλασμένη πρίζα, βάζει τα δάκτυλα του και πεθαίνει από ηλεκτροπληξία… Η αγάπη δεν κοιτάει αν είσαι μαύρος, άσπρος, κίτρινος, κανονικού μεγέθους ή νάνος, αν πιστεύεις στον Αλλάχ, στον Βούδα, στον Χριστό ή σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία…η αγάπη ενώνει τον κόσμο με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του… Όλος ο πλανήτης έμαθε για τους αιώνιους εραστές, όπως τους αποκάλεσαν, δύο εβδομάδες αργότερα, η Ελβίρα και ο Πέδρο αρραβωνιάστηκαν, ενώ ένας νάνος, ο νεαρός Πάτρικ έκανε σχέση με την ψηλή ξανθιά Σουζάνα…Καλά ρε ηλίθια ξανθιά, τα έφτιαξες με τον κοντούλη της Χιονάτης; Την ρωτάει η Ρόζυ. Ναι! Εγώ δεν κάνω διακρίσεις στον έρωτα, χαζούλα και είμαι πιο έξυπνη από σένα, κι ας είμαι ξανθιά! Λέει η Σουζάνα. Η Ρόζυ φεύγει ντροπιασμένη και πηγαίνει στην φωτογραφία της Λώρας και λέει: Κυρία Λώρα, δεν ήθελα να τη προσβάλλω την Σουζάνα, είναι η καλύτερή μου φίλη και δεν θέλω να την χάσω, αλλά μου συνέβη κάτι περίεργο… η Σουζάνα την είχε ακολουθήσει και την άκουγε. …ερωτεύτηκα τον κοντό της έρωτα, αν της το πω, θα πληγωθεί πολύ και δεν θέλω να χαλάσει η φιλία μας… «Ρόζυ, αγαπάς τον Πάτρικ μου;» ρωτάει ξαφνιασμένη η Σουζάνα. Πόση ώρα είσαι εδώ; Ρωτάει η επίσης ξαφνιασμένη Ρόζυ. Αρκετή, για να ακούσω όλα αυτά που είπες…μα γιατί δεν μου το είπες από την αρχή; Λέει και ρωτάει η Σουζάνα. Γιατί είμαι χαζή, ξανθούλα φίλη μου! Λέει και κλαίει η Ρόζυ. Έπειτα αγκαλιάζονται και γελάνε με δάκρυα στα μάτια…η φωτογραφία της Λώρας κλαίει επίσης… Κοίτα, Ρόζυ…η Λώρα κλαίει για μας…έρχεται η Ελβίρα και λέει: Από χαρά κλαίει η Λώρα μας, κορίτσια, από χαρά! «Τελικά τι θα γίνει με τον Πάτρικ» ρωτάει η Ρόζυ. Ας διαλέξει αυτήν που αγαπάει ο ίδιος…Πάτρικ, αγόρι μου…ΕΛΑ!! Λέει και φωνάζει η Ελβίρα. Έρχεται ο κοντούλης και συμπαθητικός Πάτρικ και λέει: Κορίτσια, είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα του δικού μου μεγέθους…Σούζυ, θα σου το έλεγα σήμερα..συγγνώμη! Τα κορίτσια γελάνε και η Σουζάνα λέει: Δεν πειράζει, αγάπη μου… μπορεί στο μέλλον να σε παντρευτώ, μικροί είμαστε ακόμη! Και η Ρόζυ λέει: Ή μπορεί να παντρευτείς εμένα…σε δέκα χρόνια εννοώ! Είμαι δεκαεννιά χρονών αλλά μη ξεχνάς πως έχω και μια καριέρα στο μόντελινγκ. Όλοι γελάνε! Τον επόμενο χρόνο, τα κορίτσια έγινα μοντέλα με το που τελείωσαν το λύκειο θηλέων, η Ελβίρα παντρεύτηκε και περιμένει τα δίδυμα του Πέδρου, ο Πάτρικ τώρα είναι με άλλη κοπέλα και είναι πολύ χαρούμενος, όσο για το μέλλον δεν ξέρει με ποια θα κάνει οικογένεια, όμως το μοιραίο και τραγικό παράδειγμα της Λώρας και του Φρανσουά έδωσε στους νέους τη ευκαιρία να μάθουν πως η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις… Η Σουζάνα έγραψε ένα βιβλίο «Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ» στην μνήμη της Λώρας Μουνκεσίου 1980- 2009 “Μια διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο, μπορεί και να έχει συμβεί στην πραγματική ζωή…πάντως, άλλο ένα κεφάλαιο της ζωής μου κλείνει με αυτό το μικρό αριστούργημα…”Τα δίδυμα του Πέδρου και της Ελβίρας τα ονόμασαν Φρανσουά και Λώρα και όλοι συνέχισαν την ζωή τους αλλά ποτέ δεν ξέχασαν τους φίλους τους, Λώρα και Φρανσουά, που ήξεραν πως τους έβλεπαν από ψηλά και ήξεραν πως ήταν μαζί για ΠΑΝΤΑ!!
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ’09 ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ…
ΤΕΛΟΣ

ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!

του ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΘΙΜΟ.
Ξέρω,με βαρεθήκατε όλοι σας,όμως εγώ είμαι ακόμα εδώ...ήρθα να σας πω,πως ξέμεινα από τις εμπνεύσεις μου...τι μπορώ να κάνω;
Για τον πόλεμο και τις απώλειες της έγραψα το <<καλό>> μυθιστόρημα "Όταν οι άνθρωποι πονούν",το αποκαλώ μόνο καλό διότι δεν μπορώ να πω πως είναι και αριστούργημα.Για τα ζόμπι έγραψα"19.901.988",για την ζωή έγραψα σκληρά και αληθινά"ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ", "ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ","Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" και ανακάλυψα πως η αλήθεια καίει...έγραψα για τους πειρατές"Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ",για σούπερ ήρωες "ΤΟ ΦΩΣ",για τους μάγους"ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΑΡΚ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΕΝΝΙΑΕΜΕΛ",για τους καλλιτέχνες "ΤΟΝΥ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ",για τους καουμπόι"ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΛΙΑ",για τον θάνατο,για την αγάπη,για την διαφορετικότητα"ΛΩΡΑ",για τους άντρες γενικά"στο μυαλό των αντρών".Επίσης έγραψα κωμωδία μέχρι σκασμού"Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ","ΚΩΜΙΚΟ:Γιατί η ζωή είναι κωμωδία","Σαν θρίλερ μυστηρίου/Σαν κωμωδία ρομαντική","ΚΩΜΙΚΟ:Η ΠΑΝΤΟΥΦΛΑ ΤΟΥ ΦΑΛΑΚΡΟΥ","ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ","ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ","ΚΩΜΙΚΟ:ΖΕΙΣ ΜΕ ΞΥΛΟ...ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ","ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΤΖΕΚΙΝΣ ΧΑΑΝ"...και τελικά δεν έσκασα,συνέχισα να γράφω κι άλλο,κι άλλο,κι άλλο... μέχρι που χάθηκα για πάντα"Μέσα στο κόσμο μου"Έγραψα για τους νέους και τους προβληματισμούς τους"Μικρέ κάτω τα χέρια και μακριά από τα ναρκωτικά","Στα είκοσι εφτά σου..." και κέρδισα βραβείο σε Φεστιβάλ βιβλίου για καλύτερο νεανικό μυθιστόρημα...Στη συνέχεια,έγραψα και θα γράφω πάντα τα "άπαντα του Λεονάρντ"καθώς και τις "ιστορίες μιας τρελής σκέψης".Τελευταία μου και πιο πρόσφατη μου ιστορία είναι το "Gav STORY",μια αληθινή ιστορία ενός φίλου μου ,ενός καλό μου φίλου που απλώς τα σπάει με τις ατάκες που λέει!! Τέλος,αγαπητέ αναγνώστη θέλω την βοήθειά σου να μου προτείνεις ένα οποιοδληποτε θέμα για να γράψω...Ο Ανέστης μου πρότεινε να γράψω κάτι ιατρικό ενώ ο Αντώνης μου είπε να γράψουμε ένα ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα ή να γράψουμε μια συνέχεια στα ΖΟΜΠΙ...εγώ τους είπα "θα το σκεφτώ!!"Όμως η καταραμένη έμπνευση δεν έρχεται,έβαλα στα blog μου κι άλλες ιστορίες για να διαβάσετε,όπως επίσης και το παραπάνω σημείωμα με τίτλο"ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!"Πριν χαθώ θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω στα σίριαλ του ALPHA "Έχω ένα μυστικό" και "Ματωμένα Χώματα" ως βοηθητικός ηθοποιός.ΑΝΤΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ...

Όλα τα θεατρικά δρώμενα που έπαιξα μέχρι στιγμής

1."ΛΟΛΑ: Από το Σκετς της Κατασκήνωσης" Η πρώτη μου παράσταση από το 8ο Δημοτικό Σχολείο. Στο ρόλο του Σκηνοθέτη του Σκετς. (Σχολικό Έτος 2000-2001) Επιμέλεια Παράστασης: Κα. Ρένα Τσατσάκη.  Στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης.
2."Ο ΦΑΝΟΥΡΗΣ, Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ & ΤΟ Φ.Π.Α." (Μονόπρακτο)  Από 1ο Γυμνάσιο, Καπετανάκειο. Στο ρόλο του Φανούρη (Σχολικό Έτος 2003-2004) Επιμέλεια Παράστασης: Κα. Δέσποινα Μαρκοπούλου.  Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
3. Στο Θεατρικό Παιχνίδι του Allegro: "Ο ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΟΣ" (Στο ρόλο του αδερφού του Σταχτοπούτου) "Η ΧΙΟΝΑΤΗ & ΟΙ ΕΦΤΑ ΓΙΓΑΝΤΕΣ" (Στο ρόλο του πέμπτου Γίγαντα) "ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ" (3ος Πυροσβέστης) (2003-2004) Επιμέλεια Παράστασης: Γιάννα Κεφαλά.  Στο Θέατρο ΜΟΡΦΕΣ, στην Κνωσσού, Ηρακλείου Κρήτης.
4."ΡΟΚΥ η ΠΑΡΩΔΙΑ" Διασκευή Σεναρίου κ’ Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης.  Στο ρόλο του  Rocky Oboa. (2005) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο  Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
5."ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ  & ΙΖΟΛΔΗ" του Richard Wagner. Διασκευή κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Στο ρόλο του Λεόν. (2005) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
6."Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΕΟ" Κείμενο: Νίκος Παπαδάκης. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο. Η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά. Ως Λεό στα πρώτα 15 λεπτά της Παράστασης. (2006) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
7."Η ΖΩΗ ΜΑΣ" του Λεονάρντ Θίμο. Το πρώτο μου θεατρικό σενάριο. Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης. (2006) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο  Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
8."Κωμικό: Γιατί η Ζωή ειναι Κωμωδία!!!" των Λεονάρντ Θίμο & Αντώνη Μεραμβελιωτάκη. Στους Ρόλους των Mr Smith & ο Νίκος (2007-2008) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
a.Ζωή σαν κωμωδία...και ο θάνατος; Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο
b.Ο Έρωτας μου χτύπησε την πόρτα, αλλά εγώ είχα πάει Διακοπές. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο
c.Ξύπνα! Ονειρέυεσαι και δεν το Ξέρεις!!! Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης
d.Mr. Don & Mr. Smith Part 1 & Part 2 Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Αντώνης Μεραμβελιωτάκης.
e.Εγώ, εσύ, ο μπαμπάς σου και ο Νίκος. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Αντώνης Μεραμβελιωτάκης.
f.Εγώ, εσύ, ο μπαμπάς σου,ο Νίκος και ο Λάζαρος. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Λάζαρος Μανωλακάκης.
g.Το Τέλος του Κωμικού: Ο Νίκος!! Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης
9."KΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ 4EVER!!-Μέλοι Όπου Υπάρχουν Νέοι Ηλίθιοι" Τα πρώτα μας σκετς από το 2000 μέχρι το 2007, ήταν 20 αλλά παίξαμε μόνο τα 18. (2000-2007) Κείμενα από την ομάδα Μ.Ο.Υ.Ν.Η. Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Διάφοροι Χαρακτήρες. Στην Θεατρική Λέσχη Ηρακλείου, Εργατικές Κατοικίες.
10. "Ανοιξιάτικη Στιγμή για τον Χίτλερ" του Mel Brooks. Διασκευή κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Πρώτος Ρόλος: Λίο Μπλουμ. Δεύτερος Ρόλος: Αδελφή  Χίτλερ (2007) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
11.ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΚΕΤΣ-ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ: Το Σπίτι Μου-Το Λιβάδι-Η Κωμωδία Της Χρονιάς-Τζακ Ο Στομοβγάλτης-Αφιέρωμα Στον Θάνατο-Το Νόημα Της Ζωής Μας-Ο Άντρας Μου Δεν Υπάρχει Πιά--Το Τηλεκοντρόλ Χάλασε-Επί των Τειχών Και Επί Ταυτά-Τέσσερις Παίζουν κι Ο Κούκος Ή 4Plays & Cuckoos (2000-2007) Κείμενα κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Διάφοροι Χαρακτήρες. Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
12.Τα Ζόμπι Του Σπύρου (2004) Θεατρικό Σενάριο: Σπύρος Γκόζης. Σε ρόλο Ζόμπι.
a."Τα Φίλοι μου τα Ζόμπι" Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης.
b."Ζομποαγαπηθείτε, Ζομποφίλοι μου" Σκηνοθεσία: Σπύρος Γκόζης
c."Ζόμπι Ερωτευμένα πάντα Ενωμένα ποτέ Νικημένα" Σκηνοθεσία :Σπύρος Γκόζης. & Λάζαρος Μανωλακάκης. Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
13."Δον Κιχώτης: Ο Ιππότης της Ελεεινής Μορφής" του Θερβάντεθ. Στο ρόλο του Δον Κιχώτη. Επιμέλεια Παράστασης: Πασχάλης Τσαρούχας. (2009) Παραγωγή: Γιώργος Αρμένης. Στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη. Εξάρχεια, Αθήνα.

Ως Βοηθός Σκηνής στο Δημοτικό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης:

1."Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΡΑ" του Δημήτρη Ψαθά. Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης. (2000-2001) και ένα μικρό ρόλο.

2."ΚΑΙ ΦΑΓΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ...ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ" των Ντίνου Σπυρόπουλου & Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία; Χάρρυ Κλυν. (2005)

3."ΤΑ ΠΑΠΑΤΣΟΥΝΑΜΙΑ" των Γιώργου Κωνσταντίνου, Άγγελου Πυριόχου, Πάνου Χατζηκουτσέλη και Θεόφιλου Βερύκιου. Σκηνοθεσία: Φώτης Μεταξόπουλος. (2005)

4."ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΕΣ, ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ, ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ" των Μιχάλη Άνθη, Θεόφιλου Βερύκιου και Γεώργου Γεωργίου. Σκηνοθεσία: Τάκης Βουγιουκλάκης. (2006)

5."ΤΟ ΝΟΥ ΔΟΥ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ" των Ντίνου Σπυρόπουλου, Μιχάλη Άνθη και Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Κώστας Αρζόγλου. (2007)

6."ΝΟΥ ΔΟΥ Η ΑΣΧΗΜΗ" των Ντίνου Σπυρόπουλου & Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Φώτης Μεταξόπουλος. (Καλοκαιρινή Περίοδος 2008)