ΛΩΡΑ

Μία διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο.
Η ΛΩΡΑ
Για τον Ανδρέα…

Στην Ρουμανία του 21ου Αιώνα ζούσε η Λώρα, μια συμπαθητική δασκάλα Αγγλικών που είχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα ή μάλλον έτσι ένιωθε εκείνη, ήταν γυναίκα νάνος. Ο νανισμός είναι ένα είδος ανθρώπου του οποίου δεν αναπτύσσονται πλήρως τα μεγάλα τους οστά και τα άνω κι κάτω άκρα του σώματος τους. Η Λώρα είναι είκοσι εννέα χρονών και λόγω αυτού του προβλήματος, όπως το αποκαλεί, δεν θέλησε να κάνει σχέσεις με άντρες. Η κολλητή της η Ελβίρα είναι επίσης δασκάλα, με κανονικό ύψος και πολύ σαγηνευτική ως θηλυκό ων. Ο Φρανσουά, ο Γάλλος καθηγητής των Μαθηματικών και διευθυντής της σχολής θηλέων στην Ρουμανία, είναι ο νέος που ερωτεύεται την Λώρα. Είναι μαύρος διότι η μητέρα του είναι Αφρικανή, εμφανίσιμος, ύψος γύρω στο 1,75 μέτρα και πολύ καλόκαρδος ανθρωπάκος γύρω στα 32 χρόνια. Η Ελβίρα από την πρώτη μέρα που τον γνώρισε θέλει να τον ρίξει στο κρεβάτι της, όμως αυτός έχει δώσει την καρδιά του σε άλλην…Λώρα, γλυκειά μου, πώς ήταν η μέρα σου σήμερα; Ρωτάει την Λώρα. Πολύ κουραστική, είχα μάθημα τις δύο πρώτες ώρες και τώρα έχω την έκτη και την έβδομη. Δεν μπορώ άλλο αυτό το πρόγραμμα! Μπορείς να μου αλλάξεις τις ώρες, Φρανσουά; Λέει και ρωτάει η Λώρα. Κι εγώ καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Τι; Απορεί η Λώρα. Νόμιζα πως θα απαντούσες καλά…εντάξει θα μιλήσω στην Ελβίρα και τον Πέδρο και θα σου το αλλάξω το πρόγραμμα…πάντως όταν είσαι κουρασμένη, είσαι πολύ όμορφη Λώρα! Λέει ο Φρανσουά. Η Λώρα τον κοιτάει και λέει: Ευχαριστώ, κύριε διευθυντά για το πρόγραμμα! Θα πάω να πιω καφέ! Αντίο! Κι ετοιμάζεται να φύγει…Λώρα, θες να πάμε μαζί; Ρωτάει ο Φρανσουά. Όχι! Απαντάει και φεύγει. Μπαίνει στην καφετέρια και σκέφτεται… Με είπε όμορφη…εμένα την προβληματική…μάλλον, με λυπάται…αυτό είναι, με λυπάται. Ανόητη Λώρα, κανείς δεν ερωτεύεται μια κοντοπίθαρη γυναίκα! ΚΑΝΕΙΣ!! Βάζει τα κλάματα. Μπαίνει και ο Φρανσουά, την κοιτάει, βγάζει το μαντίλι του και της λέει: Έλα, σκούπισε τα δάκρυά σου, ελπίζω να μην κλαις γι’ αυτό που σου είπα, γιατί πραγματικά θα δυσαρεστηθώ! Ευχαριστώ… λέει, σκουπίζει την μύτη της και του το δίνει. Θα το βάλω στο μπαούλο «Η ΛΩΡΑ» λέει ο Φρανσουά. Που θα το βάλεις; Ρωτάει εκείνη. Έχω ένα μπαούλο στο σπίτι μου με τα πράγματά σου, το στυλό που πέταξες τις προάλλες, το βιβλίο που μου χάρισες τα Χριστούγεννα «Η Τοσοδούλα», ωραίο παραμύθι, το φουλάρι που ξέχασες στο γραφείο και διάφορα άλλα μικροπράγματα. Θες να έρθεις να τα δεις; Μπα, δεν νομίζω! Κάποια άλλη φορά! Λέει και φεύγει τρέχοντας. Λώρα, περίμενε…(αυτή έφυγε)…ελπίζω να μην σε πρόσβαλλα! Λέει και συμπληρώνει ο Φρανσουά. Έρχεται η Ελβίρα με τον Πέδρο. Φίλε, είσαι καλά, έχεις κοκαλώσει…Φρανσουά!!;!! Λέει και φωνάζει ο Πέδρο. Καλά είμαι! Λέει ο Φρανσουά. Η Ελβίρα λέει γεμάτη χαρά: Φρανσουά, τα φτιάξαμε με τον Πέδρο! Μπράβο σας, πρέπει να φύγω… Φρανσουά;; Ά, να μην ξεχάσω, σήμερα αναπληρώνεις την Λώρα, Πέδρο! Τις δύο τελευταίες ώρες!!! Γιατί είναι άρρωστη; Ο Φρανσουά φεύγει! Κάπου εκεί κοντά, στο δρόμο περπατάει η Λώρα και σκέφτεται: Πρέπει να είναι τρελός ή να είμαι εγώ τρελή… και τρελή και προβληματική… με είπε και γλυκειά του…crash!!! Η Λώρα είχε ένα ατύχημα, την χτύπησε φορτηγό… ο νταλικέρης λέει στις ειδήσεις: Η κοντή μου φάνηκε σαν σκύλος, όχι ότι θα σκότωνα το μικρό ζώο, αλλά και η κυρία αυτή πρέπει να προσέχει πως περνάει τον δρόμο. Γιατί; Ρωτάει η δημοσιογράφος. Γιατί δεν είναι φυσιολογικός άνθρωπος! KLIK!! Κλείνουν την τηλεόραση και τρέχουν στους δασκάλους… Κύριε…κυρία Ελβίρα…Πέδρο…Φρανσουά…τράκαρε η Λώρα με φορτηγό! Λέει η ξανθιά Σουζάνα. Δεν τράκαρε, ξανθιά ηλίθια! Την χτύπησε νταλίκα! Λέει η Ρόζυ. Ο Φρανσουά φεύγει τρέχοντας…φωνάζοντας: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!! Οι άλλοι έχουν μείνει…δεν ξέρουν τι να πουν…ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: Είστε συγγενείς της Λώρας; Ρωτάει ο ιατρός. Ναι! Λένε και οι τρεις τους. Η καλή μας Λώρα είχε ένα σοβαρό ατύχημα και έφυγε από τη ζωή…Λυπάμαι πάρα πολύ!!! Λέει ο ιατρός. Ο Φρανσουά τρέχει και πηγαίνει στο πτώμα της Λώρα και λέει κλαίγοντας: Ξέρω ότι με ακούς…μπορεί η καρδιά σου να σταμάτησε αλλά η ψυχή σου είναι ακόμα εδώ…παίζεις με το θάνατο αλλά δεν σε νοιάζει αν χαθείς, το μόνο που σε νοιάζει είναι η αγάπη μου για σένα, γλυκειά μου Λώρα! Και τι δεν θα έκανα να είμαι κοντά σου…βλέπει μια χαλασμένη πρίζα, βάζει τα δάκτυλα του και πεθαίνει από ηλεκτροπληξία… Η αγάπη δεν κοιτάει αν είσαι μαύρος, άσπρος, κίτρινος, κανονικού μεγέθους ή νάνος, αν πιστεύεις στον Αλλάχ, στον Βούδα, στον Χριστό ή σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία…η αγάπη ενώνει τον κόσμο με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του… Όλος ο πλανήτης έμαθε για τους αιώνιους εραστές, όπως τους αποκάλεσαν, δύο εβδομάδες αργότερα, η Ελβίρα και ο Πέδρο αρραβωνιάστηκαν, ενώ ένας νάνος, ο νεαρός Πάτρικ έκανε σχέση με την ψηλή ξανθιά Σουζάνα…Καλά ρε ηλίθια ξανθιά, τα έφτιαξες με τον κοντούλη της Χιονάτης; Την ρωτάει η Ρόζυ. Ναι! Εγώ δεν κάνω διακρίσεις στον έρωτα, χαζούλα και είμαι πιο έξυπνη από σένα, κι ας είμαι ξανθιά! Λέει η Σουζάνα. Η Ρόζυ φεύγει ντροπιασμένη και πηγαίνει στην φωτογραφία της Λώρας και λέει: Κυρία Λώρα, δεν ήθελα να τη προσβάλλω την Σουζάνα, είναι η καλύτερή μου φίλη και δεν θέλω να την χάσω, αλλά μου συνέβη κάτι περίεργο… η Σουζάνα την είχε ακολουθήσει και την άκουγε. …ερωτεύτηκα τον κοντό της έρωτα, αν της το πω, θα πληγωθεί πολύ και δεν θέλω να χαλάσει η φιλία μας… «Ρόζυ, αγαπάς τον Πάτρικ μου;» ρωτάει ξαφνιασμένη η Σουζάνα. Πόση ώρα είσαι εδώ; Ρωτάει η επίσης ξαφνιασμένη Ρόζυ. Αρκετή, για να ακούσω όλα αυτά που είπες…μα γιατί δεν μου το είπες από την αρχή; Λέει και ρωτάει η Σουζάνα. Γιατί είμαι χαζή, ξανθούλα φίλη μου! Λέει και κλαίει η Ρόζυ. Έπειτα αγκαλιάζονται και γελάνε με δάκρυα στα μάτια…η φωτογραφία της Λώρας κλαίει επίσης… Κοίτα, Ρόζυ…η Λώρα κλαίει για μας…έρχεται η Ελβίρα και λέει: Από χαρά κλαίει η Λώρα μας, κορίτσια, από χαρά! «Τελικά τι θα γίνει με τον Πάτρικ» ρωτάει η Ρόζυ. Ας διαλέξει αυτήν που αγαπάει ο ίδιος…Πάτρικ, αγόρι μου…ΕΛΑ!! Λέει και φωνάζει η Ελβίρα. Έρχεται ο κοντούλης και συμπαθητικός Πάτρικ και λέει: Κορίτσια, είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα του δικού μου μεγέθους…Σούζυ, θα σου το έλεγα σήμερα..συγγνώμη! Τα κορίτσια γελάνε και η Σουζάνα λέει: Δεν πειράζει, αγάπη μου… μπορεί στο μέλλον να σε παντρευτώ, μικροί είμαστε ακόμη! Και η Ρόζυ λέει: Ή μπορεί να παντρευτείς εμένα…σε δέκα χρόνια εννοώ! Είμαι δεκαεννιά χρονών αλλά μη ξεχνάς πως έχω και μια καριέρα στο μόντελινγκ. Όλοι γελάνε! Τον επόμενο χρόνο, τα κορίτσια έγινα μοντέλα με το που τελείωσαν το λύκειο θηλέων, η Ελβίρα παντρεύτηκε και περιμένει τα δίδυμα του Πέδρου, ο Πάτρικ τώρα είναι με άλλη κοπέλα και είναι πολύ χαρούμενος, όσο για το μέλλον δεν ξέρει με ποια θα κάνει οικογένεια, όμως το μοιραίο και τραγικό παράδειγμα της Λώρας και του Φρανσουά έδωσε στους νέους τη ευκαιρία να μάθουν πως η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις… Η Σουζάνα έγραψε ένα βιβλίο «Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ» στην μνήμη της Λώρας Μουνκεσίου 1980- 2009 “Μια διαφορετική ιστορία του Λεονάρντ Θίμο, μπορεί και να έχει συμβεί στην πραγματική ζωή…πάντως, άλλο ένα κεφάλαιο της ζωής μου κλείνει με αυτό το μικρό αριστούργημα…”Τα δίδυμα του Πέδρου και της Ελβίρας τα ονόμασαν Φρανσουά και Λώρα και όλοι συνέχισαν την ζωή τους αλλά ποτέ δεν ξέχασαν τους φίλους τους, Λώρα και Φρανσουά, που ήξεραν πως τους έβλεπαν από ψηλά και ήξεραν πως ήταν μαζί για ΠΑΝΤΑ!!
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ’09 ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ…
ΤΕΛΟΣ

ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!

του ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΘΙΜΟ.
Ξέρω,με βαρεθήκατε όλοι σας,όμως εγώ είμαι ακόμα εδώ...ήρθα να σας πω,πως ξέμεινα από τις εμπνεύσεις μου...τι μπορώ να κάνω;
Για τον πόλεμο και τις απώλειες της έγραψα το <<καλό>> μυθιστόρημα "Όταν οι άνθρωποι πονούν",το αποκαλώ μόνο καλό διότι δεν μπορώ να πω πως είναι και αριστούργημα.Για τα ζόμπι έγραψα"19.901.988",για την ζωή έγραψα σκληρά και αληθινά"ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ", "ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ","Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" και ανακάλυψα πως η αλήθεια καίει...έγραψα για τους πειρατές"Ο ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ",για σούπερ ήρωες "ΤΟ ΦΩΣ",για τους μάγους"ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΑΡΚ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΕΝΝΙΑΕΜΕΛ",για τους καλλιτέχνες "ΤΟΝΥ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ",για τους καουμπόι"ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΛΙΑ",για τον θάνατο,για την αγάπη,για την διαφορετικότητα"ΛΩΡΑ",για τους άντρες γενικά"στο μυαλό των αντρών".Επίσης έγραψα κωμωδία μέχρι σκασμού"Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ","ΚΩΜΙΚΟ:Γιατί η ζωή είναι κωμωδία","Σαν θρίλερ μυστηρίου/Σαν κωμωδία ρομαντική","ΚΩΜΙΚΟ:Η ΠΑΝΤΟΥΦΛΑ ΤΟΥ ΦΑΛΑΚΡΟΥ","ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ","ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ","ΚΩΜΙΚΟ:ΖΕΙΣ ΜΕ ΞΥΛΟ...ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ","ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΤΖΕΚΙΝΣ ΧΑΑΝ"...και τελικά δεν έσκασα,συνέχισα να γράφω κι άλλο,κι άλλο,κι άλλο... μέχρι που χάθηκα για πάντα"Μέσα στο κόσμο μου"Έγραψα για τους νέους και τους προβληματισμούς τους"Μικρέ κάτω τα χέρια και μακριά από τα ναρκωτικά","Στα είκοσι εφτά σου..." και κέρδισα βραβείο σε Φεστιβάλ βιβλίου για καλύτερο νεανικό μυθιστόρημα...Στη συνέχεια,έγραψα και θα γράφω πάντα τα "άπαντα του Λεονάρντ"καθώς και τις "ιστορίες μιας τρελής σκέψης".Τελευταία μου και πιο πρόσφατη μου ιστορία είναι το "Gav STORY",μια αληθινή ιστορία ενός φίλου μου ,ενός καλό μου φίλου που απλώς τα σπάει με τις ατάκες που λέει!! Τέλος,αγαπητέ αναγνώστη θέλω την βοήθειά σου να μου προτείνεις ένα οποιοδληποτε θέμα για να γράψω...Ο Ανέστης μου πρότεινε να γράψω κάτι ιατρικό ενώ ο Αντώνης μου είπε να γράψουμε ένα ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα ή να γράψουμε μια συνέχεια στα ΖΟΜΠΙ...εγώ τους είπα "θα το σκεφτώ!!"Όμως η καταραμένη έμπνευση δεν έρχεται,έβαλα στα blog μου κι άλλες ιστορίες για να διαβάσετε,όπως επίσης και το παραπάνω σημείωμα με τίτλο"ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!"Πριν χαθώ θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω στα σίριαλ του ALPHA "Έχω ένα μυστικό" και "Ματωμένα Χώματα" ως βοηθητικός ηθοποιός.ΑΝΤΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ...

Όλα τα θεατρικά δρώμενα που έπαιξα μέχρι στιγμής

1."ΛΟΛΑ: Από το Σκετς της Κατασκήνωσης" Η πρώτη μου παράσταση από το 8ο Δημοτικό Σχολείο. Στο ρόλο του Σκηνοθέτη του Σκετς. (Σχολικό Έτος 2000-2001) Επιμέλεια Παράστασης: Κα. Ρένα Τσατσάκη.  Στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης.
2."Ο ΦΑΝΟΥΡΗΣ, Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ & ΤΟ Φ.Π.Α." (Μονόπρακτο)  Από 1ο Γυμνάσιο, Καπετανάκειο. Στο ρόλο του Φανούρη (Σχολικό Έτος 2003-2004) Επιμέλεια Παράστασης: Κα. Δέσποινα Μαρκοπούλου.  Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
3. Στο Θεατρικό Παιχνίδι του Allegro: "Ο ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΟΣ" (Στο ρόλο του αδερφού του Σταχτοπούτου) "Η ΧΙΟΝΑΤΗ & ΟΙ ΕΦΤΑ ΓΙΓΑΝΤΕΣ" (Στο ρόλο του πέμπτου Γίγαντα) "ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ" (3ος Πυροσβέστης) (2003-2004) Επιμέλεια Παράστασης: Γιάννα Κεφαλά.  Στο Θέατρο ΜΟΡΦΕΣ, στην Κνωσσού, Ηρακλείου Κρήτης.
4."ΡΟΚΥ η ΠΑΡΩΔΙΑ" Διασκευή Σεναρίου κ’ Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης.  Στο ρόλο του  Rocky Oboa. (2005) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο  Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
5."ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ  & ΙΖΟΛΔΗ" του Richard Wagner. Διασκευή κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Στο ρόλο του Λεόν. (2005) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
6."Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΕΟ" Κείμενο: Νίκος Παπαδάκης. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο. Η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά. Ως Λεό στα πρώτα 15 λεπτά της Παράστασης. (2006) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
7."Η ΖΩΗ ΜΑΣ" του Λεονάρντ Θίμο. Το πρώτο μου θεατρικό σενάριο. Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης. (2006) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο  Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
8."Κωμικό: Γιατί η Ζωή ειναι Κωμωδία!!!" των Λεονάρντ Θίμο & Αντώνη Μεραμβελιωτάκη. Στους Ρόλους των Mr Smith & ο Νίκος (2007-2008) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
a.Ζωή σαν κωμωδία...και ο θάνατος; Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο
b.Ο Έρωτας μου χτύπησε την πόρτα, αλλά εγώ είχα πάει Διακοπές. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο
c.Ξύπνα! Ονειρέυεσαι και δεν το Ξέρεις!!! Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης
d.Mr. Don & Mr. Smith Part 1 & Part 2 Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Αντώνης Μεραμβελιωτάκης.
e.Εγώ, εσύ, ο μπαμπάς σου και ο Νίκος. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Αντώνης Μεραμβελιωτάκης.
f.Εγώ, εσύ, ο μπαμπάς σου,ο Νίκος και ο Λάζαρος. Σκηνοθεσία: Λεονάρντ Θίμο & Λάζαρος Μανωλακάκης.
g.Το Τέλος του Κωμικού: Ο Νίκος!! Σκηνοθεσία: Ανέστης Δαλέζης
9."KΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ 4EVER!!-Μέλοι Όπου Υπάρχουν Νέοι Ηλίθιοι" Τα πρώτα μας σκετς από το 2000 μέχρι το 2007, ήταν 20 αλλά παίξαμε μόνο τα 18. (2000-2007) Κείμενα από την ομάδα Μ.Ο.Υ.Ν.Η. Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Διάφοροι Χαρακτήρες. Στην Θεατρική Λέσχη Ηρακλείου, Εργατικές Κατοικίες.
10. "Ανοιξιάτικη Στιγμή για τον Χίτλερ" του Mel Brooks. Διασκευή κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Πρώτος Ρόλος: Λίο Μπλουμ. Δεύτερος Ρόλος: Αδελφή  Χίτλερ (2007) Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
11.ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΚΕΤΣ-ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ: Το Σπίτι Μου-Το Λιβάδι-Η Κωμωδία Της Χρονιάς-Τζακ Ο Στομοβγάλτης-Αφιέρωμα Στον Θάνατο-Το Νόημα Της Ζωής Μας-Ο Άντρας Μου Δεν Υπάρχει Πιά--Το Τηλεκοντρόλ Χάλασε-Επί των Τειχών Και Επί Ταυτά-Τέσσερις Παίζουν κι Ο Κούκος Ή 4Plays & Cuckoos (2000-2007) Κείμενα κ' Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης. Διάφοροι Χαρακτήρες. Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
12.Τα Ζόμπι Του Σπύρου (2004) Θεατρικό Σενάριο: Σπύρος Γκόζης. Σε ρόλο Ζόμπι.
a."Τα Φίλοι μου τα Ζόμπι" Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαδάκης.
b."Ζομποαγαπηθείτε, Ζομποφίλοι μου" Σκηνοθεσία: Σπύρος Γκόζης
c."Ζόμπι Ερωτευμένα πάντα Ενωμένα ποτέ Νικημένα" Σκηνοθεσία :Σπύρος Γκόζης. & Λάζαρος Μανωλακάκης. Παραγωγή: Ζαχάρης Μηναδάκης. Στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης.
13."Δον Κιχώτης: Ο Ιππότης της Ελεεινής Μορφής" του Θερβάντεθ. Στο ρόλο του Δον Κιχώτη. Επιμέλεια Παράστασης: Πασχάλης Τσαρούχας. (2009) Παραγωγή: Γιώργος Αρμένης. Στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη. Εξάρχεια, Αθήνα.

Ως Βοηθός Σκηνής στο Δημοτικό Θέατρο Ηρακλείου Κρήτης:

1."Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΡΑ" του Δημήτρη Ψαθά. Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης. (2000-2001) και ένα μικρό ρόλο.

2."ΚΑΙ ΦΑΓΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ...ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ" των Ντίνου Σπυρόπουλου & Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία; Χάρρυ Κλυν. (2005)

3."ΤΑ ΠΑΠΑΤΣΟΥΝΑΜΙΑ" των Γιώργου Κωνσταντίνου, Άγγελου Πυριόχου, Πάνου Χατζηκουτσέλη και Θεόφιλου Βερύκιου. Σκηνοθεσία: Φώτης Μεταξόπουλος. (2005)

4."ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΕΣ, ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ, ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ" των Μιχάλη Άνθη, Θεόφιλου Βερύκιου και Γεώργου Γεωργίου. Σκηνοθεσία: Τάκης Βουγιουκλάκης. (2006)

5."ΤΟ ΝΟΥ ΔΟΥ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ" των Ντίνου Σπυρόπουλου, Μιχάλη Άνθη και Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Κώστας Αρζόγλου. (2007)

6."ΝΟΥ ΔΟΥ Η ΑΣΧΗΜΗ" των Ντίνου Σπυρόπουλου & Γιώργου Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Φώτης Μεταξόπουλος. (Καλοκαιρινή Περίοδος 2008)

11 χρονια ΜΑΖΙ

Όπως σκάλιζα τις ιστορίες μου, βρήκα κι αυτό εδώ το βραβευμένό μου ποίημα:

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ

Ταξιδεύω με λεωφορείο, τρένο, πλοίο ή και με αεροπλάνο… δεν με νοιάζει ο προορισμός. Μπορεί να πηγαίνω στην ομορφότερη πόλη του κόσμου ή σε ένα εξωτικό νησί ή ακόμα και σε ένα χωριουδάκι της πόλης μου… το παν είναι να ταξιδεύεις με φίλους… με αληθινούς και ξεχωριστούς φίλους… το παν είναι να περνάς καλά με τους φίλους σου… ακόμα και στις πιο μικρές χαρές ζεις και αισθάνεσαι πολύ χαρούμενος και γεμάτος ευτυχία… όταν περνάς καλά δεν μετράει που βρίσκεσαι, αλλά με ποιους βρίσκεσαι… η φιλία είναι κάτι ιερό και όταν είσαι με τους φίλους που αγαπάς το αισθάνεσαι σε πολύ βάθος στην καρδιά σου… ορκίζομαι ότι όταν γράφω μια ιστορία πάντα νιώθω μία χαρά και δακρύζω από την χαρά μου… όταν μιλάς και γράφεις αληθινά τα μόνα πράγματα που καταναλώνω, είναι μερικά δάκρυα και λίγο μελάνι(από το στυλό) Όμως όταν νιώθεις ζωντανός ακόμα και στις πιο μικρές στιγμές της ζωής, στις μεγάλες θέλεις να είσαι αθάνατος…

Λεονάρντο

ΒΡΑΒΕΙΟ 1999,ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ 8^ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΜΕΝΑ...ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΤΟ ΕΧΩ ΔΕΙΞΕΙ ΣΤΑ BLOG ΜΟΥ...

Η ΣΦΑΙΡΑ

aυτή η σφαίρα δεν έπεσε τυχαία!!!
Η Ζωή Μπορεί να Αλλάξει σε Ένα μόνο καρδιοχτύπι...

Ένα παιδί έφυγε από τη ζωή, Ένας νέος μικρός επαναστάτης
ένα παιδί άδικα πέθανε, χάθηκε για πάντα αλλά εγώ
ένα παιδί που μόλις ήταν 15 θα τον θυμάμαι
ένα παιδί χωρίς να ζήσει τίποτα ΠΆΝΤΑ!
για την ζωή,απλά ένα μικρό Κάθε χρόνο,ημέρες του Δεκέμβρη
παιδί... θα τον θυμάμαι,
Μέσα στην καρδιά μου θα το τραγικό αυτό γεγονός θα
είναι πάντα και ας είναι μείνει ένα αναβοσβησμένο
άγνωστος, λαμπάκι, στίγμα του 21ου Αιώνα...
δεν τον ξέρω αλλά πονώ Μικρέ,έφυγες τόσο άδικα
είναι αδικία όπως τα φέρνει και δεν ανακάλυψες 
η ζωή ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας
Το κερί πια για αυτόν τον αυτής της κοινωνίας που σε δόξασαν
Άγγελο έχει σβήσει μα σαν 'ΉΡΩΑ
μπορεί να χαμογελάει από ψηλά, Θυμάμαι και δεν ξεχνώ τους ανθρώπους
μπορεί να έρχεται σαν σκιά και τα γεγονότα μετά τον χαμό σου,
δίπλα μας και να μας μιλά μικρέ Άγγελε...
μα δεν θα τον ακούμε. Όμως ο Θεός σε πήρε κοντά του
Τριαντάφυλλα ρίξαμε για γιατί γουστάρει τους επαναστάτες και  
αυτήν την αθώα ψυχή, τους ήρωες
δακρύσαμε,πονέσαμε μα ποτέ ενώ ο δικός μας κόσμος τους θεωρεί
δεν θα τον φέρουμε πίσω...  παρείσακτους... 

Δημήτρης Σουλιώτης Λεονάρντο Θίμο 
ΕΞΆΡΧΕΙΑ ΑΘΗΝΏΝ - ΗΡΆΚΛΕΙΟ ΚΡΉΤΗΣ
Στην μνήμη σου άγνωστε αδερφέ... 06.12.2008

Στα εικοσιεφτά σου...

Βραβείο καλύτερου νεανικού μυθιστορήματος στον Διαγωνισμό Δημιουργίας Βιβλίου την 23η Απριλίου 2005,ημέρα παγκόσμιου εορτασμού του βιβλίου.

1.Κάπως έτσι φτιάχνεις την ζωή σου και ανακαλύπτεις τον έρωτα
Ένα ρομαντικό κωμικό μυθιστόρημα του Λεονάρντ Θίμο.

Ο Τζωρτζ, ένας νεαρός είκοσι-εφτά χρονών ζει ακόμα με τους γονείς του και τον μικρό του αδερφό, Τζακ. Ρε ρεμάλι, πότε θα γίνεις ανεξάρτητος; Πότε θα δουλέψεις; Πότε θα φτιάξεις την ζωή σου, μπρε παλιόπαιδο;ρωτάει ο πατέρας του. Άσε μας, ρε μπαμπά! Δεν έχω όρεξη να σου απαντήσω!λέει ο Τζωρτζ. Γιατί δεν δουλεύεις, παιδί μου;ξαναρωτάει ο πατέρας του. Ο Τζωρτζ δεν απαντάει, η μητέρα του τον φιλάει και λέει:Αχιλλέα, μην φωνάζεις στο παιδί. Θα έχει προβλήματα όταν μεγαλώσει. Ο πατέρας του λέει:Αυτός έχει γίνει ολόκληρο γαϊδούρι και εσύ νομίζεις πως είναι ακόμα παιδάκι. Ξύπνα, Ελένη! Ο Τζωρτζ γελάει, παίρνει λεφτά από την μάνα του, λέει "αντίο" και φεύγει. Μαμά, σήμερα ο δάσκαλος μου έδωσε τρία αστέρια επειδή έγραψα δέκα!λέει ο δωδεκάχρονος Τζακ. Ο πατέρας του και η μητέρα του τον φιλάνε και του δίνουν γλυκά. Στην καφετέρια: Γεια σας, παίδες! Μάικ, εχθές έφτιαξα ένα τέλειο γκράφιτι. Σου έφερα το δείγμα να το δεις!λέει ο Τζωρτζ. Μπράβο, καλλιτέχνη!λένε οι φίλοι του. Μωρό, αν μάθουν οι γονείς σου πως είσαι ομοφυλόφιλος, θα σε στείλουν σε ίδρυμα!λέει ο Μάικ. Ο Τζωρτζ γελάει και λέει:Χα, χα...κρυάδες! Ακούστε τι μου είπε ο γέρος μου σήμερα, ρε ρεμάλι πότε θα δουλέψεις, φυσικά δεν απάντησα. Οι φίλοι του γελάνε. Τότε πάει η σερβιτόρα κοντά τους και ρωτάει:Νεαρέ, καλημέρα! Θα πιεις κάτι; Ο Τζωρτζ την είδε και συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν η γνωστή σερβιτόρα που έβλεπε κάθε μέρα, αλλά μια νέα όμορφη σερβιτόρα...Ποια είσαι εσύ;ρωτάει ο Τζωρτζ. Η Δήμητρα, είμαι καινούργια εδώ.λέει η σερβιτόρα. Τζωρτζ, χάρηκα πολύ! Θέλω να μου φέρεις μία μπύρα.λέει ο Τζωρτζ. Τζωρτζ, γιατί κοιτούσες επίμονα την σερβιτόρα;ρωτάει ο Μάικ. Ο Τζωρτζ λέει:Ποια κοιτούσα; Την Δήμητρα, φιλαράκι!λέει ο Νίκολας. Παιδιά, εγώ ξέρω!πετάγεται ο Τζιμ. Τι ξέρεις, Τζιμ;ρωτάει ο Μπιλ. Όλοι περιμένουν να απαντήσει ο Τζιμ και...την ώρα που απαντάει έρχεται η Δήμητρα! Ο Τζωρτζ την πάτησε για τα καλά με την Δήμητρα!λέει ο Τζιμ. Η Δήμητρα αφήνει την μπύρα στο τραπέζι και αρχίζει να γελάει...Γιατί γελάς;ρωτάει ο Μπιλ. Σόρρυ παιδιά, αλλά εσείς είστε Γκέϊ...χα, χα, χα!!λέει και ξαναγελάει η Δήμητρα, έπειτα φεύγει. Μόλις γνωρίσατε τους χαρακτήρες της ιστορίας μου, εντάξει με δύο παράξενα επεισόδια. Οι γονείς του Τζωρτζ, Αχιλλέας και Ελένη Τέφλα, ο αδερφός του Τζωρτζ, ο Τζακ Τέφλα και οι φίλοι του, Μάικ, Νίκολας, Τζιμ και Μπιλ. Και φυσικά, η αιτία που θα μετατρέψει τον Τζωρτζ σε άντρα, η Δήμητρα. Κάπως έτσι φτιάχνεις την ζωή σου και ανακαλύπτεις τον έρωτα. Τζωρτζ, θα το έκανες ποτέ αυτό σε μένα;ρωτάει ο Μάικ. Γενικά...δεν ξέρω!λέει ο Τζωρτζ. Σηκώνεται και φεύγει. Πηγαίνει στο σπίτι του και προσπαθεί να βγάλει από το μυαλό του την Δήμητρα. Ουπς, ΔΥΣΚΟΛΟ!!! Μαμά, τι έχουμε να φάμε;ρωτάει ο Τζωρτζ. Στιφάδο, αγόρι μου. Έλα να φας! λέει η κυρία Ελένη. Άσε, δεν πεινάω!λέει ο Τζωρτζ. Και γιατί ρωτάς, ρε χαϊβάνι;ρωτάει ο κύριος Αχιλλέας. Έτσι! Προσπαθώ να ξεχάσω μία κοπελιά!λέει ο Τζωρτζ.Ο πατέρας του σηκώνεται και τον φιλάει λέγοντας:Μπράβο, αγόρι μου! Να τα φτιάχνει μόνο με μία γκόμενα! "Μα μόνο μια είναι, ρε πατέρα!"λέει ο Τζωρτζ. Έ τότε, φτιάξτε τα! Να δω κι εγώ ένα εγγονάκι πριν πεθάνω!λέει ο κύριος Αχιλλέας. Καλά, καλά...θα δούμε!λέει ο Τζωρτζ και πάει να φύγει...τότε λέει ο Τζακ:Μαμά, έχουμε καινούργια γειτόνισσα, και είναι πολύ κόμματος! Η μητέρα του λέει:Πώς μιλάς έτσι, παιδί μου: Ντριν...ντριν... Άσε μάνα, ανοίγω εγώ!λέει ο Τζωρτζ. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει την Δήμητρα...Χα, χα, χα, ο Γκέϊ!λέει η Δήμητρα. Δήμητρα κοπέλα μου, γνώρισες τον γιο μου βλέπω. Τι σημαίνει όμως αυτό το Γκι; λέει η κυρία Έλενα. Ομοφυλόφιλος, μάνα! πετάγεται ο Τζακ. Σκάσε, ρε μικιό!φωνάζει ο Τζωρτζ. Ο πατέρας του λιποθυμάει, η μητέρα του φωνάζει, ο Τζακ και η Δήμητρα γελάνε. Ο Τζωρτζ φεύγει. Μισή ώρα αργότερα: Ο δικός μου γιος είναι κουνήστρα, είναι τζιτζιφιόγκος!! Ποτέ!!φωνάζει ο κύριος Αχιλλέας. Μπαμπά, είσαι ρατσιστής!!φωνάζει ο Τζακ. Η κυρία Ελένη λέει νευριασμένη:Τζακ, πήγαινε στο δωμάτιό σου, μην την πλητρώσεις εσύ! Μα, μαμά...λέει ο Τζακ και ο πατέρας του φωνάζει:ΤΩΡΑ!! Στο διαμέρισμα του Μάικ: Αδερφέ, η χαζοσερβιτόρα με έκανε ρεζίλι στους γονείς μου!λέει ο Τζωρτζ. Τι να σου κάνω εγώ;ρωτάει ο Μάικ. Πάντως δικέ μου, είσαι πολύ τυχερός! Και σερβιτόρα και γειτόνισσα! Χα, χα, χα!λέει και γελάει ο Μπιλ. Έπειτα όλοι γελάνε με τα χάλια του Τζωρτζ!(Ακόμα και εγώ!)Εγώ δεν έχω τέτοια προβλήματα! Οι γονείς μου το ξέρουν και του Νίκολα οι γονείς επίσης!λέει ο Μάικ. Ναι, ρε! Η μάνα μου είπε να βρω κι ένα καλό παιδί να φτιάξω σχέση!λέει ο Νίκολας. Ντριν...ντριν...Ήρθε ο κομμωτής μου, παίδες!λέει ο Μάικ. Τζιμ, μπορείς να ανοίξεις;συμπληρώνει.Καλά!λέει ο Τζιμ. Μπαίνει μέσα ο Ζακ ο κομμωτής. Παιδιά, έχω μία ιδέα!λέει ο Τζωρτζ. Όλοι τον κοιτάνε. Ζακ, χρειάζομαι την βοήθειά σου!συμπληρώνει. Αλλού: Δήμητρα, αλήθεια στην έπεσε ένας ομοφυλόφιλος;ρωτάει ο Μάνος. Ναι, ο σαλιάρης! Πάντως τον έκανα ρεζίλι μπροστά στους γονείς του.απαντάει η Δήμητρα. Κρίμα, μωρέ η κοπέλα! Χα, χα, χα!λέει και γελάει ο Μάνος. Η Δήμητρα γελάει επίσης. Στο σπίτι του Τζωρτζ: Αν πατήσει το πόδι του στο σπίτι, θα τον σφάξω!λέει ο κύριος Αχιλλέας. Αχιλλέα, είναι όμως γιός μας, κάτι πρέπει να κάνουμε;λέει η κυρία Ελένη. Ελένη, δεν είναι γιός μου πιά! Κάποτε είχα δύο γιούς, τώρα έχω μόνο έναν! λέει ο κύριος Αχιλλέας. Στο διαμέρισμα: Κάπως έτσι φτιάχνεις την ζωή σου, μωρό μου.λέει ο Ζακ. Ζακ, θέλω να με κάνεις αγνώριστο, μαλλί, σκουλαρίκια, μέηκ-απ και τα σχετικά, θέλω να τα εξαφανίσεις!λέει ο Τζωρτζ. Κρίμα, δεν το κάνει η καρδιά μου.λέει ο Ζακ. Ζακ, μπορείς! Δήμητρα, ο εφιάλτης σου έρχεται!λέει ο Τζωρτζ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

2.Κάπως έτσι συνεχίζεται η ιστορία και ταπεινώνεσαι για την τιμή σου
του Λεονάρντ Θίμο.

Αγόρια, έτοιμοι;ρωτάει ο Ζακ. Ο Μάικ, ο Νίκολας, ο Τζιμ και ο Μπιλ περιμένουν με ανυπομονησία να δουν τον νέο Τζωρτζ...3, 2, 1...Ladies, ας υποδεχτούμε τον κύριο Γιώργο Τέφλα!!!φωνάζει ο Ζακ. Μπαίνει μέσα ο Τζωρτζ ντυμένος με ένα άσπρο κουστούμι,με κοντά μαύρα μαλλιά, με ένα πολύ ανδρικό στυλ, με λίγα γένια και με πολύ εμπλουτισμένα περιεχόμενα που διακρίνονται στα ρούχα του...Ουάου, Τζωρτζ, αν δεν ήξερα πως είσαι εσύ, θα σου την έπεφτα.λέει ο Μάικ. Ευχαριστώ, Μάικ! Αλλά χρειαζόμαστε και την γνώμη μιας γυναίκας.λέει ο Τζωρτζ. Να φωνάξουμε την Έρικα;ρωτάει ο Τζιμ. Η Έρικα είναι λεσβία! Τι λέτε για την Κωνσταντίνα;λέει ο Μπιλ. Παιδιά, μην κουράζεστε άδικα, Λίνα, έλα να γνωρίσεις έναν φίλο μου!φωνάζει ο Μάικ την γειτόνισσα του. Μάικ, τι να τους κάνω τους φίλους σου; Εγώ θέλω άντρες!φωνάζει η Λίνα.Έλα και δεν θα χάσεις!φωνάζει ο Μάικ. Η χοντρή Λίνα μπαίνει στο σπίτι του Μάικ, βλέπει τον Τζωρτζ και λέει:Κούκλε, ποιος είσαι εσύ; Ο Τζωρτζ την βλέπει και λέει: Γεώργιος Τέφλας, δεσποινίς! Η Λίνα λέει: Χάρηκα, Λίνα Τρουλινού! Ο Μάικ την ρωτάει: Πώς σου φαίνεται, αγαπητή μου; Η Λίνα απαντάει: Πολύ ωραίος άντρας αλλά δεν είναι για τα κυβικά μου. Εγώ θέλω φορτηγατζήδες, εργάτες, ταξιτζήδες και σκληρούς άντρες. Αγοράκι, να προσέχεις, μην σε χαλάσουν, μπορεί να σε χρειαστώ. Οι άλλοι γελάνε. Δήμητρα, ήρθε η ώρα σου!λέει ο Τζωρτζ και φεύγει...Καλή επιτυχία, Τζωρτζ!λένε οι φίλοι του. Στο σπίτι του Τζωρτζ: Ελένη μου, έρχεται η Δήμητρα, αχ, κοπέλα μου, εσένα έπρεπε να είχαμε παιδί. Της το είχα πει να μην κάνει μόνο αγόρια, αλλά...η Ελένη διακόπτει τον Αχιλλέα: Άστα αυτά, άντρα! Γεια σου, Δημητρούλα...τότε μπαίνουν μέσα οι φίλοι του Τζωρτζ. Κύριε Αχιλλέα, ο γιος σας έκανε μια τρέλα! λέει ο Μάικ. Τι, αυτοκτόνησε, ρε τζιτζιφιόγκε; ρωτάει ο κύριος Αχιλλέας. Όχι, το παιδί μου...λέει η κυρία Ελένη και ο Τζιμ τους λέει: Όχι, βέβαια! Έκανε κάτι πολύ τρελό, έγινε άντρας! Μπαίνει μέσα ο Τζωρτζ και όλοι τον κοιτάνε...Μπράβο, γιε μου! Ουστ από' δω, τρελόπαιδα!λέει ο κύριος Αχιλλέας στον Τζωρτζ και διώχνει τους φίλους του. Η Δήμητρα τον κοιτάει και λέει: Τζωρτζ, πώς άλλαξες έτσι ξαφνικά; Ο Τζωρτζ της λέει: Γιώργος, παρακαλώ! Και άλλαξα γιατί ανακάλυψα τον αληθινό έρωτα σε σένα...μπροστά στους γονείς μου, θέλω να σου ζητήσω να γίνεις το κορίτσι μου; Ο Αχιλλέας γελάει, η Δήμητρα κοιτάει την κυρία Ελένη που κουνάει το κεφάλι της λέγοντας της "Ναι" και ο Τζωρτζ περιμένει την απάντηση της Δήμητρας. Και ο Μάνος;απορεί η Δήμητρα. Μην ανησυχείς, πες εσύ το "ναι" και άσε τον Μάνο. Είναι σε καλά χέρια!λέει ο Τζωρτζ. Η Δήμητρα δέχεται να τα φτιάξει με τον Γιώργο. Στο σπίτι της Λίνας: Αγορίνα μου, θα περάσεις καλά με την κυρία Λίνα!λέει η Λίνα. Πάντα ήθελα μια σωστή γυναίκα που παίρνει σωστές αποφάσεις δίπλα μου! λέει ο Μάνος. Μια καινούργια ζωή ξεκινάει για τους φίλους μας και ελπίζουμε να είναι καλή! Μαμά, έφαγα αποβολή! λέει ο Τζακ. Μπράβο, αγόρι μου! Και εγώ έτσι είχα σταματήσει το σχολείο!λέει ο κύριος Αχιλλέας. Μπαμπά, είχες Γκέϊ αδερφό;ρωτάει ο Τζακ. Όχι, είχα δείρει κάτι συμμαθητές μου γιατί έβρισαν την μάνα μου!λέει ο κύριος Αχιλλέας. Μην τον ακούς, Τζακ. Θα έρθω αύριο στο σχολείο να μιλήσω στους καθηγητές σου.λέει η κυρία Ελένη. Αλλού: Γιώργο, ποτέ δεν πίστευα πως θα γινόσουν τόσο όμορφος άντρας!λέει η Δήμητρα!Ούτε εγώ!λέει ο Γιώργος. Πρέπει να κάνουμε έρωτα για να γίνεις ο τέλειος άντρας! Γι' αυτό αυτήν την Τετάρτη θα σε κάνω πραγματικό άντρα, μωρό μου!λέει η Δήμητρα. Είσαι σίγουρη, προχθές γνωριστήκαμε;λέει ο Γιώργος. Γιώργο, πόσα λίγα ξέρεις για την ζωή!λέει η Δήμητρα και έπειτα τον φιλάει. Στην καφετέρια: Παιδιά, όλα είναι έτοιμα! Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η εντολή του Τζωρτζ.λέει ο Μάικ. Αυτή η τιμωρία θα είναι πολύ σκληρή!λέει ο Νίκολας. Οι άλλοι γελάνε. Το βράδυ, στο σπίτι του Γιώργου: Αγάπη μου έχω ένα κακό προαίσθημα!λέει η κυρία Ελένη. Μην ανησυχείς, Ελένη, απλώς σήμερα κουραστήκαμε πολύ, ήταν μία ασυνήθιστη μέρα, πάμε για ύπνο!λέει ο κύριος Αχιλλέας. Στο δωμάτιο τους, κάτι ώρες μετά: Αχιλλέα, φοβάμαι πως ο γιος μας έχει τρελαθεί εντελώς.λέει η κυρία Ελένη. Ποιος από τους δύο;ρωτάει ο κύριος Αχιλλέας. Ο μεγάλος μας, άντρα!λέει η κυρία Ελένη. Κοιμήσου, ρε γυναίκα! Αύριο είναι Τετάρτη και έχω να πάω στην εφορία, άντε, καληνύχτα!λέει ο κύριος Αχιλλέας και κοιμάται. Πέντε η ώρα το πρωί, στο διαμέρισμα του Μάικ: Τζωρτζ, ξέρεις τι ώρα είναι;ρωτάει ο Μάικ. Ξέρω, ξέρω, αλλά τώρα βρήκα την ευκαιρία να έρθω. Ήμουν με την Δήμητρα, μου διηγήθηκε την ιστορία της ζωής της. Είναι ορφανή, και μεγάλωσε σε μοναστήρι...είδε τους γονείς της να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια της όταν ήταν 8 χρονών...είπε ο Τζωρτζ και ο Μάικ τον διακόπτει: Μήπως την ερωτεύτηκες πραγματικά; "Δεν ξέρω...μάλλον, την λυπάμαι...αύριο θα κάνουμε έρωτα."λέει ο Τζωρτζ. Μπλιαχ...θα ειδοποιήσω τους άλλους...δεν το χάνω με τίποτα αυτό.λέει ο Μάικ και γελάει. Τετάρτη, πρωί: Καλημέρα, ήρθα να πληρώσω το χρέος του πατέρα μου.λέει ο κύριος Αχιλλέας. Κύριε Τέφλα, ο πατέρας σας μας χρωστάει 7.000.000$! Είστε σίγουρος ότι μπορείτε να πληρώσετε;ρωτάει ο Εφοριακός. Ο κύριος Αχιλλέας λέει:Έχω φέρει 800.000$, τα άλλα αργότερα. Ο Εφοριακός λέει:Μέχρι τον άλλον μήνα πρέπει να τα φέρετε, αλλιώς θα σας κασχέσουμε το πατρικό σας σπίτι, λυπάμαι πολύ. Ο κύριος Αχιλλέας φεύγει λυπημένος. Αλλού: Κύριε Τέφλα, το σχέδιο σας είναι καταπληκτικό! Θα το αγοράσω για τρια εκατομμύρια δολάρια και θα σας προσλάβω ως ζωγράφο στην γκαλερί μου. λέει ο κύριος Πίτερ Σμιθ. Ο Τζωρτζ τρισευτυχισμένος πηγαίνει,το λέει στους φίλους του και στην Δήμητρα. Ενώ ο πατέρας του λέει στην Ελένη τι θα τους κάνουν αν δεν πληρώσουν. Ο μικρός Τζακ βλέπει τηλεόραση και λέει στην μάνα του: Μαμά, άλλξα γνώμη, θα πηγαίνω στο σχολείο. Έχω τους φίλους μου και ας μην τους γουστάρω. Πάω να ζητήσω συγγνώμη που τους έδειρα και θα τους πω, πως ο αδερφός μου δεν είναι πια ομοφυλόφιλος. Γεια!φεύγει. Στο διαμέρισμα της Δήμητρας: Είσαι έτοιμος, αγόρι μου;ρωτάει η Δήμητρα. Οι φίλοι του έχουν τοποθετήσει κάμερες στο σπίτι της. Ο Γιώργος κάνει έρωτα με την Δήμητρα και όλα γράφονται κρυφά στην κάμερα...γυμνοί πάνω στο κρεβάτι... Αλλού: Κύριε Αχιλλέα, κυρία Ελένη, θα έρθετε στο σπίτι μου. Πρέπει να δείτε κάτι που σας ενδιαφέρει πολύ.λέει ο Μπιλ. Τότε πηγαίνουν στο σπίτι της Λίνας. Έρχεται και ο Γιώργος με την Δήμητρα."Αγαπητοί γονείς και φίλοι, ήρθε η ώρα της αλήθεια που θα σας δυσαρεστήσει πάρα πολύ...χμμ, Τζιμ, βάλε την κασέτα στο βίντεο..."λέει ο Τζωρτζ. Αρχίζει να παίζει το τραγούδι"I TOUCH MYSELF" by Divinyls...Όλοι κοιτάνε το βίντεο...η Δήμητρα ρωτάει:Τι θες να μας δείξεις με το βίντεο, μωρό μου; "Δήμητρα, δεν είμαι straight! Σε ξεγέλασα, έκανες έρωτα με έναν ομοφυλόφιλο."Οι φίλοι του, ο Μάνος και η Λίνα γελάνε. Η Δήμητρα δεν ξέρει τι να πει...σηκώνεται και φεύγει. "Και τώρα, μαμά, μπαμπά, σας ζητώ συγγνώμη!"συμπληρώνει ο Τζωρτζ. Κάθαρμα, εγώ μπορώ να σε συγχωρέσω γιατί είμαι πατέρας σου αλλά σε διώχνω από το σπίτι μου!λέει και αρχίζει να κλαίει ο κύριος Αχιλλέας. Μπαμπά...λέει ο Τζωρτζ. Υιέ μου, μας παίρνουν το σπίτι, όλους θα μας διώξουν, χρωστάμε εκατομμύρια την εφορία....λέει η κυρία Ελένη. Θα τα ξεπληρώσω εγώ...έπιασα δουλειά ως ζωγράφος, θα πάρω τρία εκατομμύρια σε δύο ώρες. Όλα δικά σας!λέει και κλαίει ο Τζωρτζ. Ο πατέρας του τον αγκαλιάζει. Συγγνώμη, υιέ μου!λέει. Μέσα από όλη αυτήν την ιστορία βγήκε και κάτι καλό!λέει ο Μάικ."Παιδιά, Μάικ...πρέπει να σας πω και κάτι άλλο, σόρρυ...την ερωτεύτηκα την Δήμητρα και την αγαπάω..."λέει ο Τζωρτζ. ο Ζακ έρχεται και τους ρωτάει: Ποια είναι η κοπέλα που κλαίει εδώ έξω; Ο Τζωρτζ τον κοιτάει, κοιτάει τους φίλους του. Όρμα, τίγρη!λέει ο Μάικ και γελάει. Ο Τζωρτζ πηγαίνει στην Δήμητρα. Δήμητρα, σου οφείλω μια συγγνώμη!λέει ο Τζωρτζ. Όχι εγώ, σου ζητάω συγγνώμη.λέει η Δήμητρα. Δήμητρα, και κάτι άλλο...λέει ο Τζωρτζ και τον διακόπτει: Άσε τ' άκουσα όλα...και εγώ σ' αγαπώ! Έλα εδώ, τίγρη! Ο Τζωρτζ φιλάει την Δήμητρα. Όλοι βγαίνουν έξω και χειροκροτούν. Οι δύο νέοι γελάνε.
ΤΕΛΟΣ